Atmanand Prakash Pustak 086 Ank 09 10

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 11

******
܀܀܀܀܀܀܀
સન્યસ્ત, સાહિત્ય, સમાજ સેવાની ત્રિવેણી: શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગરસૂરીજી
**
ક
શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગરસૂરીશ્વરજી મહારાજ સાહેબની ૬૪મી સ્વર્ગારોહણુ તિથિ
જીવન દ્રારા સમાજનુા
મહાન પુરુષ। સમાજને ઉન્નત બનાવવાના ભગીરથ કાર્યમાં જીવન ન્યાાવર કરી દેતા હાય છે. આવા એક મહાત્મા શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગરસૂરિજી હતા. તેમણે સન્યસ્ત મા ́દન કરવા ઉપરાંત સાહિત્ય અને સેવા માટે ભેખ ધરેલા. આજે તેમની સ્વર્ગારહણ તિથિ છે, ૬૪મી તિથિએ તેમના બહેાળા અનુયાયી વ ગુણાનુવાદ દ્વારા સ્મરણપુષ્પા અપશે. તેમના કઠ જીવન પર આછા પ્રકાશ દ્વારા એક શ્રદ્ધાંજલિ.
܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀
પરમશ્રદ્ધેય શ્રીમદ્ બુદ્ધિસાગરસૂરીશ્વરજી મહારાજના જીવનની વિવિધ વિશેષતાઓની દર્શન કરતાં ‘સાહિત્ય સમ્રાટ'ના રૂપમાં એમનુ દર્શન ઠીક ઠીક વાસ્તવિક અને વધુ પ્રભાવક થઇ શકે છે. બહુમુખી પ્રતિભાના સ્વામી હાવાની સાથે સાથે સાહિત્યસમ્રાટનું' તેમનું રૂપ દેહ આત્માની જેમ એક અભિન્ન બની ગયું હતુ. સાહિત્ય જગતનાં વિવિધ ક્ષેત્રામાં તેઓશ્રીનાં દિવ્યગ્દર્શન થઇ શકે છે. કયાંક બાળ–કથનકના રૂપમાં, તે કયાંક ત સમૃદ્ધ ષડ્ દનના રૂપમાં, કયાંક ચરિત્ર સરિતાના રૂપમાં, તેા કયાંક લાલિત્યપૂર્ણ કાવ્ય રચનાના રૂપમાં, કયાંક પ્રસ્તાવનાના રૂપમાં તે કયાંક આમુખના રૂપમાં ! એમની પ્રત્યેક કૃતિઓ અનન્ય છે. સાહિ· ત્યના કોઈ જ પ્રકાર એમણે ાઢયા નથી.
܀܀܀܀܀܀܀܀܀
શ્રીમદ્જી પાસે શબ્દોના અને વિચારાના વ્યાપક ભંડાર હતા. ઉર્મિઓની દિવ્ય શક્તિ હતી. સાહિત્યને સરળ, સુગમ અને સ્વાભાવિક બનાવવાની અદ્ભુત આવડત હતી. માત્ર શબ્દેના શણગાર ન સતા, એ શબ્દાને હૃદયસ્પશી અનાવવાની ભવ્ય ખૂખી એમને સિદ્ધ હતી.
܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀
થવું અને છતાં માનવતાભર્યો સહૃદયી સમાજસેવક અનવુ' એ ત્રણે મહાભાગ્યનુ સૌભાગ્ય લઈ ને અવતરનાર બુદ્ધિસાગરસૂરીશ્વરજીમાં જીવનના અણુકાર, બ્રહ્મચર્યના ચમકાર, આત્મપ્રેમને પ્રકાશ, વૈરાગ્યના વિકાસ, વાણીનું સામર્થ્ય, સાહિત્યની સના, યાગના અધિકાર અને સત્યશેાધવાની અખના હતી. એટલે જ જાતે શૈવ-વૈષ્ણવ માતાપિતાના પુત્ર જ્ઞાતિએ પાટીદાર, દીક્ષા લીધી જૈન ધર્મની. છતાં કંઈક હિંદુ-મુસલમાન જનતાના પૂજ્યભાવ તેઓએ આકળ્યે હતા.
ગરવી ગુજરાતની ધરા ઉપર વિ.સ. ૧૯૩૦માં શિવરાત્રિના દિને મધ્યરાત્રીએ વિજાપુર નગરમાં શીવધર્મી શિવરામભાઈ પટેલને ઘેર વૈષ્ણવધર્મી અખાએને તેજસ્વી પુત્રરત્નને જન્મ આપ્યા. આ બાળક તેનુ પાંચમું સંતાન. બાળપણમાં જ બહુચર માતાની કૃપાથી બચી ગયાં હાવાથી તેનુ નામ બહેચર પાડ્યુ. પ્રકૃતિમય જીવન અને શ્રમભરી જિંદગી એને લલાટ લખાયેલી હતી. બીજના ચદ્રની જેમ દિન-પ્રતિદિન તે વૃદ્ધિ પામ્યા, છ વર્ષોંની ઉંમરે ગામના પાદરે ધૂળીયા નિશાળમાં વડલાના ઝાડ નીચે શિક્ષણના પગરણ માયા.
સાચા સાધુ હાવુ. ઉચ્ચકોટિના સાહિત્યકાર ધીમે ધીમે ચીવટપૂર્વક પ્રગતિ કરીને દરેક ધાર
ઓગષ્ટ-૮૯]
[૧૩૯