Atmanand Prakash Pustak 086 Ank 09 10

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 25

*********
શ્રી ગોડીજી પાર્શ્વનાથ જૈન-દેરાસર ભવ્ય ભૂતકાળ પર એક નજર અને પુ:ન પ્રતિષ્ઠાના ભવ્ય પ્રસંગ
લેખક : શ્રી રાયચંદે મગનલાલ શાહુ
*:*:*:*:::············································÷÷÷÷÷÷⠀⠀⠀⠀⠀
હજુ સાચવી રાખ્યા છે,
ઘાઘાવાળા શેઠ કલ્યાણજી કાનજીએ મૂળનાયક શ્રી ગાડી પાર્શ્વનાથજીની પ્રતિષ્ઠા કરી. એમના સુપુત્ર શેઠ દીપચંદભાઈ કલ્યાણજીએ જેમનુ બીજુ’ નામ બાલાભાઇ હતુ. અને ખાલાભાઈના નામથી પ્રખ્યાત હતા. જે મહાપુણ્યશાળીએ શ્રી શત્રુંજય તીર્થ ઉપર ટુ'ક બંધાવી છે. તે ‘બાલાભાઇની ટુંક’ ના નામથી વિખ્યાત છે.
સુઈમાં પાયધુનિ ઉપર આવેલા શ્રી ગેાડી પાર્શ્વનાથજીનું દેરાસર ઘણુ' પ્રાચીન છે. આ દેરા સરજીમાં મૂળ નાયકજી શ્રી ગાડી પ્રાર્શ્વનાથજી તથા કેટલાક જિનબિંખાની પ્રતિષ્ઠા ૧૦૮ વરસ પહેલાં વિ. સ. ૧૮૬૮ના મીજા વૈશાખ સુદૃ ૧૦ ની મગળ પ્રભાતે મહાપુણ્યશાળી ઘાઘા નિવાસી શ્રેષ્ઠવ શ્રી શેઠ કલ્યાણજી કાનજીએ કરી હતી. આ પ્રસગે ભવ્યાતિભવ્ય રીતે પ્રતિષ્ઠા મહાત્સવ ઉજવાયા હતા એની વિગતવાર નોંધ શ્રી ગેાડીજી દેરાસરના માનવંતા વહીવટદારોએ સરસ રીતે જાળવી
રાખી છે. સ. ૧૮૬૮ થી ૧૮૯૦ સુધીના મોટા ભાગના ચાપડા ભલે મળતા નથી તેમ છતાં સ. ૧૮૯૧ની સાલના ચોપડામાં ૧૮૬૮ની વિગતવાર નોંધ સુંદર રીતે જાળવી રાખી છે. સ. ૧૮૬૮માં કયા પ્રતિમાજીની પ્રતિષ્ઠાના આદેશ કયા ભાગ્યશાળીએ લીધા અને કેટલા રૂપિયામાં લીધા તથા વરઘેાડામાં રથમાં કાણુ બેઠુ' ? ચામર કાણે વી'ઝયા ? અને તેની ઉઠાણી કેટલી થઈ ? એ બધી વિગતવાર નોંધ એક ચાપડામાં એટલી સુંદર રીતે લખેલ છે. કે તેની અનુમેાદના કરીએ એટલી ઓછી જ છે. એ સમયના ચેપડાના હાથની કારીગરીથી બનાવેલા કાગળા અને કાળી શાહીથી, કલમથી લખેલી વિગતા છાપેલા કરતા સુંદર માતીના દાણા જેવા હસ્તાક્ષરો જુઓ તે પાણાં બસે ખસે। વરસ પહેલાના આપણા પૂર્વજોની આવડત, ભાવના, બુદ્ધિ, શક્તિ જોતા પૂર્વજોના જ જાણે દન થતા લાગે. સ. ૧૮૯૧ થી આજ સુધીના ચાપા
ઓગષ્ટ-૮૯]
આ પ્રસંગે શેઠ મેાતીશા શેઠ તથા એમના
પિતાશ્રી
માતુશ્રી બધુ વગેરેએ પણ આ
પ્રસ’ગમાં મહાત્સવમાં લાભ લીધે। હતા. શેઠ માહીશા વાડામાં રથમાં ચામર લઇને બેઠા હતા એવા ઉલ્લેખ આ ચાપડામાં કર્યાં છે. આ સમયે શેઠ માીશા બહુ શ્રીમંત નહેાતા. એમને ભાગ્યના ઉદય સ’. ૧૮૭૦ થી શરૂ થયે। હતા હતી. સ'. ૧૮૬૯મા તે શેઠ મેાતીશાના કુટુંબમાંથી માતા, પિતા ભાઇએ ઇત્યાદિ ગુજરી ગયા, માત્ર માતીશા શેડ અને તેમના પત્ની એમ માત્ર એ જ વ્યક્તિ કુટુંબમાં બચી શકી હતી. ત્યાર પછી શેડ માતાશાના ભાગ્યને સિતારો ખૂબ જ ચમકયા. લક્ષ્મી દેવીની અત્યંત કૃપા વરસવા માંડી અને દિલાવર દિલના શેઠશ્રીએ લક્ષ્મીને છુટા હાથે વાપરવા માંડી. કોઈપણ ધર્માંના કામા હોય, સમાજના કામે હાય, ઋણે કે બીજા કણ દાનેશ્વરી !
ઘણા ઘણા સત્ કાર્યોમાં સૌથી વિશાળ અને અમર કા જો કાઈ હેાય તે। શ્રી શત્રુંજય
(૧૫૩