Atmanand Prakash Pustak 052 Ank 09

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

૧૦
શ્રી માત્માનંદ પ્રકાશ
એસરાવવા, જગતની સુષુપ્ત આત્મશકિતને ચેતન- એવું દિવ્ય જ્ઞાન એમણે આપ્યું છે. અનુપમ રીતે વંતી અને ઉદાર બનાવવા, વાર્થપરાયણ ને જીવન જીવવા માટે આત્મભોગ આપવાની વૃત્તિ કેળસેવાપરાયણ બનાવવા, વિના અભિમાને અને વિના વવાનું એમણે શીખવ્યું છે. ઇન્દ્રિયને દમવી પડે, રાગે, વિના કીર્તિની કક્ષાએ અને વિના મોહે, દેહને રિબાવવો પડે, લાગણીઓને મારવી પડે, ઈછાકેવળ કરુણરસમાં વિશ્વને હવરાવવા, અને કેવળ એને રૂંધવી પડે તે પણ પરહિતચિંતામાં રત સાર્વત્રિક સુખ પ્રસરાવવા તેઓએ ભેખ લીધે. બનવાનું એમણે શીખવ્યું છે. અથાગ પરિશ્રમ વેઠીને માનવને ઉન્નત બનાવવા કેવય પ્રાપ્ત કરીને તેઓશ્રીએ એક અનુપમ તેઓ કેરઠેર સંચર્યા. શું આદેશ કે શું અનાયંદેશ, તત્વજ્ઞાન વિશ્વની સમક્ષ મૂક્યું છે, એ તત્ત્વજ્ઞાનમાં શું શહેર કે શું જંગલ, શું હરિયાળી પ્રદેશ કે શું વિશ્વરચનાની ગહનતા ઉકલવામાં આવી છે અને રેતાળ પ્રદેશ, પ્રત્યેક સ્થળે કષ્ટની પરવા કર્યા વિના પ્રત્યેક પ્રશ્નને સુંદર, સચોટ અને સરળ ઉત્તર વીરવિભુ વિચર્યા છે.
આપવામાં આવેલ છે. ચૌદ રાજલકનું સુંદર સ્વરૂપ અનુપમ આત્મસાધના કરી એમણે કેવલ્ય પ્રગ- એ તત્વજ્ઞાનમાં મળે છે. આત્મતત્વનું અગાધ ઊંડાણ ટાયું. કાલેકની સમગ્ર વસ્તુને એમના જ્ઞાનમાં એ તત્વજ્ઞાનમાં ભર્યું છે, કમતરવની ગહનતા અને સમાવી દીધી. કેઈએ કાળ નથી, કોઈ એવું એના ભેદભેદની છણાવટ માત્ર જૈન તત્વજ્ઞાનમાં દ્રવ્ય નથી કે કોઈ એવું ક્ષેત્ર નથી કે જેનું જ્ઞાન જ જોવા મળશે. પુણ્ય અને પાપની, સંવર અને પરમપિતાને ન હોય. ક્રેઈ એવું વિજ્ઞાન નથી, કેઈ નિર્જરાની, બંધ અને મોક્ષની, નક' અને નિગોદની, એવી કળા નથી, કોઈ એવી શક્તિ નથી કે જે પ્રવૃત્તિ અને નિવૃત્તિની તથા શ્રદ્ધા અને જ્ઞાનની એમનાથી અજાણ્યાં હેય. બધું યે જ્ઞાન ભયે છે વાસ્તવિક સમજણ જૈન તત્વજ્ઞાનમાં જ મળશે. એમના આત્મમાં, બધી યે શક્તિ વરી છે એમના અનુપમ ઉદારતાભર્યા અનેકાંતવાદનું દર્શન જૈન આત્માને, બધું યે તેજ સમાયું છે. એમના દિવ્ય દર્શનમાં જ થાય છે. ઝીણવટભરી અહિંસાનું જે તેજમાં. જેમની પાસે સુંદર એવું બધું જ છે તેઓ સંપૂણે સ્વરૂપ જૈનદર્શનમાં છે તે બુદ્ધિને ચકિત પૂર્ણ છે. અધૂરાશ અને અપૂર્ણતા એમનામાં છે નહિ. બનાવે છે. આશરે અઢી હજાર વર્ષોનાં વહાણ વાયા
જનહૈયાને ઠારવા એમણે અમૃતવાણી વરસાવી પછી પણ એ તત્ત્વજ્ઞાનની એક કાંકરી ખરતી નથી. છે. એ વાણીમાં અપૂર્વ મધુરતા સમાયેલી છે. એ અઢી હજાર વર્ષોના ગાળામાં વિચારના ક્ષેત્રે થયેલું રનના અને મણિઓના સિંહાસન પર બેસતાં ઊંડાણ અને વિજ્ઞાનના ક્ષેત્રે થયેલી પ્રતિ જિન છતાં, દેવની અને માનવોની ભકિત ઝીલતાં છતાં, વાણીમાં રહેલું સત્ય સિદ્ધ કરે છે. કૂદકે અને ભૂસકે સુવર્ણકમળ ઉપર ચરણકમળ માંડતાં છતાં, એમણે આગળ વધતા તથા ક્ષણે ક્ષણે પરિવર્તન પામતાં તો વિગતની જ વાત વહાવી છે. રને અને મણિ આ યુગમાં વીરશાસનના સત્યની સનાતનતા અને પત્થર જ છે. વિવિધ રૂપે એ વિનાશી પુદ્દગલનાં જ ત્રિકાલાબાધિતતા જોઈને હૈયું હેલી ઊઠે છે. દિલ વિવિધ પરિવર્તને છે, મનગમતાં મોહક રૂપે ખરી બોલી ઊઠે છે કે જેમણે અમૃતવાણી વરસાવીને આવું પડનારા અને માટીમાં ભળી જનારા પ્રદમનાં અનુપમ તત્વજ્ઞાન પીરસ્યું તે વીરને કોટિ કોટિ વંદન લક્ષણ છે એ એમણે સમજાવ્યું છે. પ્રત્યેક પ્રાણી છે ! એ વીરનાં ચરણોમાં જીવન સમર્પિત થાય, એ પ્રત્યે પ્રેમ રાખવાનું એમણે શીખવ્યું છે. જીવ- વીરની આજ્ઞા માથે ચઢાવાય, એ વીરની વીરતાના માત્રને જીવવાનો અધિકાર છે અને મરવું કાઈને જ ગુણગાન ગવાય અને એ વીરનું રોજ રોજ ગમતું નથી એ બેધ તેઓશ્રીએ આપ્યો છે. પ્રત્યેક પૂજન થાય એવી શ કયા જૈનહૈયામાં ન હોય? વ્યક્તિની દષ્ટિમાં કંઈક કંઈક સત્ય છૂપું પડેલું છે એ વીરવિભુને વિરહ આજે ખૂબ સાલે છે.