Atmanand Prakash Pustak 038 Ank 12

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

વરના
- લેખક-મુનિશ્રી જ્ઞાનવિજયજી મહારાજ.
જૈન આગમવાચનાનો ઇતિહાસ.
( ગતાંક પૃષ્ઠ ૨૯૮ થી શરૂ. )
શ્રી ભદ્રબાહુવામીજી પછી શ્રી સ્થૂલ-વા સૂત્રની રચના કરી છે, જે આજ પણુ ભદ્રજી અન્તિમ શ્રુતકેવલી થયા. તેએ એક- જૈન જ્ઞાનકાશ (એન્સાઇકલેાપીડીયા ઑફ ધી દશાંગી પૂર્ણરૂપે, દશ પૂર્વ અનુજ્ઞા સહિત જૈનીઝમ)સમુ વિદ્યમાન છે. અને ૧૧-૧૨-૧૩-૧૪ આચાર પૂર્વ અનુજ્ઞા રહિતના જ્ઞાતા હતા. વી. નિ, સ’. ૨૧૫માં તે સ્વગે પધાર્યાં,
તેમની પછી અનુક્રમે
આ મહાગિરિજી,આય સુહસ્તિસૂરિજી,૧ શ્રી બહુલજી, શ્રી સ્વાતિસૂરિજી, શ્રી શ્યામાચાયજી, શ્રી શડિયસૂરિજી, શ્રી સમુદ્રસૂરિજી અને વાસ્વામીજી પર્યંત અગિયાર અંગ અને દશ પૂત્રનું જ્ઞાન અખંડિત પ્રવાહરૂપે ચાલુ રહ્યુ.
આમાંના શ્રી શ્યામાચાય જીએ શ્રી પન્ન
અવન્તિકુમારની દીક્ષા પણુ આ જ સૂરિજીના હાથથી જ થઈ હતી.
૧. શ્રી આર્ય સુહસ્તિસૂરિન્દ્રએ સમ્રાટ્ અશેકના પૌત્ર સમ્રાટ્ સંપ્રતિને પ્રતિષેધ આપી જૈન બનાવ્યા હતા. આ મહારાજાએ ભારત અને ભારત બહાર જૈન ધર્મ ના-જિનવાણીતા ખૂબ પ્રચાર કરાબ્યા હતેા. મેાટી સાધુસભા એકત્ર કરાવી આગમવાચના પણ કરાવી હતી. આ બધી વાચનાએ! ગુરુષરમ્પ-પૂર્વના
રાથી કંઠસ્થ જ ચાલી આવતી હતી.
૨. વજસ્વામીજી સમ વાચનાચાય હતા. સાધુઓને આગમતું' જ્ઞાન-વાચના બહુ જ સુંદર રીતે આપતા હતા. વીર નિ. સ’. ૫૮૪માં એમને સ્વર્ગવાસ થયે. તેમણે શત્રુંજય તીર્થના અણુૌદ્દારી કરાવ્યેા.
ભગવાન મહાવીરસ્વામી અને શ્રી આય વસ્ત્રામીના વચગાળામાં ખીજા` પણ ભિન્ન ભિન્ન અનેક આણમેાની રચના થઈ ચૂકી હતી.
શ્વેતાંબર શાસ્ત્રોમાં આગમનું સ્વરૂપ મતાવતાં જણાવ્યુ છે કે શ્રી ગણુધરમહારાજ, ખૂદ શ્રી તીર્થંકરદેવ કે શિષ્ય, પ્રત્યેકબુદ્ધ, ચૌઢ પૂર્વધારી અને એછામાં ઓછા દશ પૂર્વના જ્ઞાતા આચાર્ય મહારાજની રચના આગમ કહેવાય છે. શ્વેતાંબરાની આ માન્યતાને આજ પ્રમાણે દિગંબર ગ્રંથ પણ માને છે. જુઓ મૂલાચાર પરિચ્છેદ ૫, પાંચા ચારાધિકાર ગાથા ૮૦.
આ નિયમાનુસાર દશ પૂર્વધર અને તેમની પહેલાંના આચાય ચૌદ પૂર્વાંધારીજી મહારાજના આગમેાની રચના થઈ ચૂકી હતી.
શ્રી વજીસ્વામીજીના સમય પછી દેશમા ઉત્તરાદ્ધના વિનાશ થયા.
ત્યારપછી શ્રી આય રક્ષિતજી,૧ શ્રી નન્દી
દપુર
૧. આ રક્ષિતસૂરિજી જન્મસ્થાન (મંદસાર), પિતાનું નામ સામદેવ, માતાનું નામ રૂદ્રસેમા. ૨૨ વર્ષની ઉમ્મરે તેાસલીપુત્રાચા પાસે પૂજ્ઞાનના અભ્યાસ કરવા આ રક્ષિતે દીક્ષા લીધી. તેમણે શ્રી વજસ્વામી પાસે સાડાનવ પૂર્વના અભ્યાસ કર્યાં હતા. વીર નિં. સં. ૧૯૭માં