Atmanand Prakash Pustak 038 Ank 12

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 4

-
-
-
-
-
-
- -
-
-
-
[ ૩૨૨ ]
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ,
2ND
બધે બોધ આપી, સાવધાન રહેવા ઉપદેશ કરી રહ્યો છે? આળસ અને ૭) પ્રમાદની ઘોર નિદ્રામાંથી જાગૃત કરી અજ્ઞાનરૂપી આંખ ઉઘડાવી રહ્યો છે? માનવ મુસાફરને અંતિમ ઉદ્દેશને ખ્યાલ આપી રહ્યો છે ? ચેત માનવ ચેત !
આ ભવાણવમાંથી સામે કિનારે કયારે જવાશે? આ સંસારસાગરનાં તોફાની તરંગોમાંથી કયારે પાર ઉતરીશું? અને આ ભવભટકણ ભાંગી શાન્ત-પ્રશાન્ત સ્થાને કયારે પહોંચીશું? એ બધા માનસિક સવાલ જવાબ જલ્સ માનવબુદ્ધિની શક્તિ બહાર છે. દુનિઆરમાં એક જ એવી ધ્રુવ વસ્તુ છે, અને તે મૃત્યુ છે. એ અનિવાર્ય બળ કયારે આવી પિતાને પ્રભાવ-પ્રતાપ આ શરીર પર ચલાવશે, એ કેવળ અનિશ્ચિત જ છે (મતને મુહૂર્ત નથી!); માટે એ શાણું સજીને ! એ બાબતને સ્થિરચિત્તે વિચાર કરવો, એ સઘળાં માનવામાં અતિ મહત્વની બાબત છે.
ભગવાનના વચન પ્રમાણે આચાર્યશ્રી સંબોધે છે કે, આ યુગમાં માનવ- એ શરીરનું આયુષ્ય સો વર્ષનું નિર્માણિત થયું છે, પણ એ સો વર્ષની વિગત તે વિચારો! સમાંથી અર્ધ તે નિદ્રામાં જાય છે, બાકીના પચાસમાંથી બે ભાગે બાલ અને વૃદ્ધત્વમાં વહેંચાઈ જાય છે. જે મધ્યસ્થ ભાગ રહ્યો તેમાં સાંસારિક અનેક ઉપાધિઓ(વ્યાધી-વિયોગ-સેવા વગેરે)માં રોકાઈ જાય છે, તે હે જગપથિક! તું વિચારી લે કે પાણીના પરપોટા જેવું, વિજળીના છેચમકારા જેવું આ ક્ષણિક અને ચંચળ (સદા ય ચાલ્યું જ જતું) આ જીવન સુખની પ્રાપ્તિ કરી શકે જ કયાંથી? છતાં પારમાર્થિક વિદ્વાનોએ માનવમુસાફરી નિવિદને થવા શા-સદ્ધ રૂપી દીવાદાંડીઓ ઊભી કરેલી છે, તે તરફ લક્ષબિન્દુ રાખનારનું વહાણ સહીસલામત સામે કિનારે જરૂર જઈ શકે છે. ધર્માચાર્યો, ઉપદેશકે, સંતે, સાધુઓ વગેરે હંમેશાં જ લાલબત્તી બતાવ્યા જ કરે છે, માત્ર એ જોવા માટે શાસ્ત્રના-સપુરુષના બેધથી સંસ્કાર પામેલી આંખ જોઈએ.
માનવજીવન આવું ક્ષણિક છતાં, તેવડે અમૌલિક વસ્તુ સાધી શકાય – એવું એ કલ્પવૃક્ષ છે. સિદ્ધ અને પવિત્ર સંકલ્પવાળાઓ એ કલ્પવૃક્ષવડે મહા- IS મૂલી વસ્તુ (ગામએથમ્) પ્રાપ્ત કરી શકે છે-શક્યા છે જ.
જે થી