Atmanand Prakash Pustak 037 Ank 01

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 25

લેખક૦૦૦ આ. વિજયસ્વરસૂરીશ્વરજી મહારાજ
ભેદ નથી ત્યાં વેદ છે, વેદ વિના અજ્ઞાન; વેદ ભેદમાં વેદ છે, રજની દિવસ સમાન. ૧
મૃત્યુથી સધળા ડરે, જન્મથી ડરે ન કોઇ;
ભય રાખે જે જન્મને, નિશ્ચય જ્ઞાની સેઇ. ૨ મરણ વિકાર વિનાશ છે, જન્મ વિકાર વિકાસ; જન્મ ટળે આતમત, પ્રગટે જ્ઞાનવિલાસ. ૩
શેકી નાખ્યાં બીજને, જન્મ નહીં ફરી વાર;
મરણ થવાથી આતમાં, રખડે નહીં સંસાર. ૪ મરણ ખરૂં તે જણીયે, જ્યાં છે જન્મ વિનાસતે મરણું મરણું નથી, જન્મતણો જ્યાં વાસ. ૫
મરવાના અભ્યાસથી, મસ્તાં ઘણું કમોત;
કરણી કર એની હવે, થાય મતનું મેત. ૬ મરતાં શીખે માનવી, છોડી અવર જંજળ; તે જગમાં સુખીયા થયા, જેણે છ કાળ.
દાસપણું જડનું કરે, ડરે મેતથી બાળ;
જડની સેવા છોડી ને, શું કરશે પછી કાળ? ૮ અલખ ખલકમાં સહુ કહે, અલખ ન લખતુ કોય; જે પિતાને ઓળખે, લખે અલખને એચ. ૯
પરમેશ્વરને શોધવા, ઘર ધરણી તજી માલ;
નીકળ્યા પણ નથી જાણતા, રહે ક્યાં દીનદયાળ. ૧૦ રડે રાંક જડ નાશથી, નિજ નાશે નવિ શેક; જડ ચેતનને પારખે, તે જ્ઞાની કેક, ૧૧
કમ મહિષિ સમ નથી, ભડકી ભાગે દૂર;
ભેષ ભેદને જોઈને, માટે થાઓ શર૧૨ ભેષ પલટો સહેલ છે, વિના કષ્ટ પલટાય; દુષ્કર મન પલટયા વિના, કારજ સિદ્ધ ન થાય. ૧૩
છોડયો વદે સંસાર જે, ચાર ગતિ કરનાર; અમર મિથ્યા વદે વાર વાર મરનાર. ૧૪
ક્યાંથી આવ્યા ક્યાં જશે? હમણાં તું છે કે શું ? બેલ વિચાર્યું છે કદી ? ધારી ઘડી એક મૈન. ૧૫
યેગી ભેગી જનમથી, છે સધળો સંસાર;
યોગ ભેગના મર્મને, વિરલા જણનહાર. ૧૬ વેગ ભેગ જડ વસ્તુને, કરતા સઘળા જીવ; સમજી કરશે સ્વરૂપને, ત્યારે બનશે શિવ. ૧૭
ગી અગી થાય છે, ભોગી અગી ન થાય;
ને ભેગી થેગી બને, તે ભાવફેરા જચ. ૧૮ સર્વજ્ઞાની દૃષ્ટિમાં, આસ્તિક બને જરૂર; અલ્પ અજ્ઞાનિ, છે કહે નારિતક પૂર. ૧૯
વખત થયું છે, ખબર છે? પળ પળ મોંધી નય;
મહાકણે નર તન મળ્યું, સમજી કર વ્યવસાય. ૨૦ મન વચ્ચે કાયા એકથી, સંતતણે વ્યવહાર; ભેદ પાડી જે વતતા, કરતા તે વ્યભિચાર. ૨૧
પરનારી ભેગી કહ્યો, વ્યભિચાર જગ રીત;
વ્યભિચારી જ્ઞાની કહે, પર પરિણતિથી પ્રીત. ૨૨ સાચે જ્ઞાની તે ક્યો, જેને અનુભવ જ્ઞાન; પરજ્ઞાને જ્ઞાની બને, તે તો અંધ સમાન.
શાસ્ત્ર વાંચે ભાષા ભણી, કહે જગ પંડિતરાય;
અનુભવ જ્ઞાને જે વદે, તે જ્ઞાની કહેવાય. ૨૪ અંતર પંડિત જ્ઞાનીનું, ખજુવા ભાનુ સમાન; પંડિત થી કીટ છે, અમળ જ્ઞાની ભગવાન. ૨૫
અનુભવ જ્ઞાન વિના નહીં, નણે પ્રભુ સંકેત;
તલમાં તેલ રહ્યું છતાં, પંડિત પીલે રેત ૨૬ જણે પણ સમજે નહીં, પંડિત અનુભવહીન; જણે સમજે જ્ઞાની, અનુભવ રસમાં લીન. ૨૭
ભક્ષણ વિષ કરે મરે, જાણી ત્યાગે રે; જ્ઞાની તેને નણીયે, ખાય અજ્ઞાની તેહ. ૨૮