________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૦૬
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ. પહેલાં કઈ વસતીવાળા. સ્થાને પહોંચી જવાની ભાવનાથી ઉતાવળા પગલાં ભરે છે.
એટલામાં સામેથી આવતે એક બીલ જેવો માણસ દેખાય. શરીરે શ્યામ અને પહેરવેશ ઉપરથી આ વેરાન પ્રદેશનો જ વતની હોય એમ લાગ્યું.
ખબરદાર ! એક ડગલું પણ જે આગળ ભર્યું છે તો ! ભલે પિતાની ગામઠી મારવાડી ભાષામાં પડકાર કર્યો. શીકારી પશુ પિતાનો શિકાર જોઈ ત્રાડ પાડે તેવા જ ભાવ એ શબ્દોમાં હતે.
પણ અમે તે સાધુ સંન્યાસી છીએ. અમારી પાસેથી તને શું મળવાનું હતું ? આત્મારામજી મહારાજે ભીલની ભૂલ ભાંગવા કહ્યું.
* “ તમે ગમે તે હો, ઈષ્ટદેવને યાદ કરી લે.” બીલે પિતાના કામઠામાં તીર ચડાવવાની પેરવી કરી.
આત્મારામજી મહારાજે જોઈ લીધું કે આ જડ જેવા માણસને ઉપદેશ કરવામાં કંઈ માલ નથી. સાધુતા શું, અપરિગ્રહ શું? એ પણ જંગલી માણસ સમજવાનું નથી તેમ તેની સાથે વિવાદ કરવામાં પણ સમયની બરબાદી કરવા સિવાય બીજો કઈ અર્થ સરે એમ ન હતું.
જે ભાઈ, તું આ જંગલને રાજા છે. અમે મુસાફરો તે તારા અતિથિ કહેવાઈએ. કેઈ રાજા પિતાની પ્રજાને લુંટે ખરે ? રાજા તે ઉલટે રક્ષણ કરે તે અમને તીરથી વીંધશે તે અમે તે કઈ નહીં બોલીએ, પણ રાજા થઈને તું અમારી ઉપર જુલમ કરશે તો લેકે તે તારી નિદા જ કરશે. લીલને પિતાના અધિકારની વાત સાંભળી આનંદ થયે. ખરેખર જ પિતે રણને રાજા હોય એમ એને લાગ્યું.
ડી વારે જ્યારે એ શાંત થયે. તીર પાછું ભાથામાં નાખ્યું ત્યારે આત્મારામજી મહારાજે પોતાની સ્થિતિ સમજાવી. લલીલ એ વાત સાંભળી ગળગળા જે થઈ ગયે. ઉતાવળ કરી હોત તો પોતે કેવા અઘોર પાપને ભાગીદાર બનન એ કલ્પનાથી ભય પામ્યા. પછી તે એક વખતને ઘાતકી ભીલ, એક પરમ અનુરાગી જેમ આત્મારામજી મહારાજની પાછળ પાછળ ચાલ્યા અને જ્યાં સુધી બીજુ વસતીસ્થાન ન આવ્યું ત્યાં સુધી એમની સાથે રહી એક મીમા તરિકે–એક રોકીદાર તરિકે સાધુ સંઘની સેવા બજાવી.
For Private And Personal Use Only
