Atmanand Prakash Pustak 020 Ank 01

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

નિસ્વાર્થ સેવા કેણ કરી શકે ?
વર્ષમાં સવિશેષપણે જૈન સમાજને લેખ દ્વારા નૂતન ભાવનાઓના દર્શનની આ માસિક દ્વારા અભિલાષા રાખીએ છીએ–
વિશેષ વિવેચનમાં નહિ ઉતરતાં પ્રસ્તુત માસિકના યુગક્ષેમને રથ પર માત્માના અધિષ્ઠાયકના હાથમાં પી જ્ઞાન દર્શન ચારિત્રના અંતિમ ઉત્કર્ષરૂપ ચરમ શાસન નાયક વીર પરમાત્માને મંગલમય પ્રાર્થના દ્વારા સંબોધીએ છીએ કે – હે વિશ્વવ્યાપી ચિદ્ધન! સર્વ પ્રકાશમાં ઉત્તમ આત્મિક પ્રકાશ એ જગતનું સુધા છે તે વડેજ જગતુ ખરેખરી રીતે જીવી શકે છે, અને મૃત્યુને મારીનાં બવાને તેજ પરમ મંત્ર છેએ પરમ મંત્રને અમારા હૃદયમાં રેડી તે પ્રકાશના કિરણથી આ સ્થળ વિશ્વની ભૂમિકાને અજવાળી અનાદિ કાળથી અજ્ઞાનાંધકારમાં અટવાતાં અને દિવ્ય ભૂમિકાનું દર્શન-સ્પર્શન કરવા બળ આપે.
નિઃસ્વાર્થ સેવા કોણ કરી શકે?
નિઃસ્વાર્થ સેવાથીજ ખરે આત્મ સંતોષ થાય છે.
સ્વાનુભવથી તેની ખાત્રી કરી લેવાની જરૂર ૧ જ્યાં સુધી આપણે મન અને ઈન્દ્રિયોને પરવશ પડી રહી તે આપણને ગમે તેવા ઉન્માર્ગે દોરી જાય તેમ દેરાયા કરીએ અને લગભગ બધીજ પ્રવૃત્તિ કેવળ આપણું ક૯પેલા ક્ષણિક અને તુચ્છ વિષયસુખને જ સાધવામાં કર્યા કરીએ ત્યાંસુધી નિ:સ્વાર્થ વૃત્તિ આદરવાનું બનેજ ક્યાંથી?
૨ તુચ્છ વિષય સુખને વિષ સમાન સમજીને તેમાં લાગેલી આસક્તિ–લેલપતા તજી દઈને, ખરા પારમાર્થિક સુખની ચાહના જાગૃત થાય નહીં ત્યાં સુધી નિ:સ્વાર્થ વૃત્તિ આદરવાનું ક્યાંથી બને?
૩ વિષય તૃષ્ણ સમાન કોઈ પ્રબળ વ્યાધિ નથી અને સંતોષ વૃત્તિ સમાન કે ઉત્તમ સુખ નથી, એ જ્યાં સુધી અંતરમાં ઠીક ન સમજાયું હોય ત્યાં સુધી નિ:સ્વાર્થ સેવા કરવાની ગમે એવી ઉત્તમ તક મળે તો પણ તેને લાભ લેવા ભાગ્યશાળી નજ થવાય.
૪ દેહાધ્યાસ–શરીર મમતા તજ્યા વગર નિઃસ્વાર્થ સેવાને અમૂલ્ય લાભ શી રીતે લઈ શકાય?
૫ શરીર મમતાવડે જીવ તુચ્છ કલ્પિત વિષય સુખ મેળવવા મુશ્કેજને જીવતેડ મેહનત કર્યા કરે છે. તે મળતાં હર્ષ–આનંદ માને છે અને નાશ પામતાં પારાવાર ખેદ-શેક કરે છે, આવી ઘટમાળમાં દુર્લભ માનવભવ એળે ગુમાવે છે, તેની સાર્થકતા–સફળતા કરી શક્તા નથી.