Atmanand Prakash Pustak 009 Ank 02

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

४९
આત્માનેદ પ્રકાશ,
આત્મ પ્રદેશની સાથે સંબંધ ધરાવે છે, તે દ્રવ્ય કયાંઈ જવાનું નથી.” જ્યારે કાંઈ દ્રવ્ય વગેરેને લાભ થાય છે, ત્યારે તે આ પ્રમાણે જાણે છે–“આ પદગલિક વસ્તુને સંબંધ મારે થયે છે, તેમાં હર્ષ શે ધારણ કરે?” જ્યારે વેદનીય કર્મના ઉદયથી કષ્ટ વગેરેની પ્રાપ્તિ થાય ત્યારે તે સમભાવને ધારણ કરે છે અને આત્માને પરભાવથી ભિન્ન માની તેને ત્યાગ કરવાને ઉપાય કરે છે અને ચિત્તમાં પરમાર
ભાનું ધ્યાન કરે છે, તેમજ આવશ્યકાદિ ધર્મ કૃત્યમાં વિશેષ ઉદ્યમ વંત થાય છે, તે ચેથા ગુણઠાણુથી બા૨માં ગુણઠાણુ સુધી વર્તનાર જીવ અંતર્દષ્ટિથી અંતરાત્મા કહેવાય છે. જે જીવ શુદ્ધ આત્મસ્વભાવને પ્રતિબંધ કરનારા કર્મ શત્રુઓ
એને હણી અને નિરૂપમ કેવળજ્ઞાનાદિકની ઉત્તપરમાત્માનું મ સંપત્તિને પ્રાપ્ત કરી સર્વ પદાર્થોના સમૂહને સ્વરૂપ હથેલીમાં રહેલ આમળાની જેમ અથવા હથેળી.
માં રહેલ નિર્મળ જળની જેમ જાણે અને જુવે, તેમજ પરમ આનંદના સંદેહથી સંપન્ન થાય તે તેરમા અને ચૌદમા ગુણઠાણામાં રહેલ આત્મા તથા સિદ્ધાત્મા (શુદ્ધ સ્વરૂપ પણે) પરમામાં કહેવાય છે. બેઃધ એટલે વસ્તુના યથાર્થ સ્વરૂપનું જ્ઞાન તે બેધ. આમા કે
જેનું લક્ષણ આગળ કહેવામાં આવશે, એ આમ બધ ચેતન અને તેનાથી અભિન્ન સમ્યકત્વાદિ ધર્મ એટલે શું? તેને બેધ, તે આત્મબોધ જે પ્રાણને આત્મજ્ઞાન થયેલું હોય છે, તે પ્રાણી પરમાનંદ
માં મગ્ન હોવાથી કદિ પણ સંસાર સુખને આત્મજ્ઞાનનું અભિલાષી થતું નથી. કારણ કે, તે સંસાર સુખ મહાભ્ય. અહ૫ અને અસ્થિર હોય છે. જેમ કે માણસ
વિશિષ્ટ ઇચ્છિત વસ્તુને આપનારા કલ્પવૃક્ષને પ્રાપ્ત કરી તેની પાસે લુખા ભજનની પ્રાર્થના કરતું નથી, તેમ પ્રાણી પરમાનંદમાં મગ્ન થઈ સંસાર સુખને અભિલાષી થતું નથી. જેમ