Atmanand Prakash Pustak 004 Ank 04

Author(s): Motichand Oghavji Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 4

આત્માનંદ પ્રકાશ. ૦esweeeeeeeeeeeeeeeee+ વિદ્યાના જોરથી એને એના બીલની બહાર ખેંચાવું પડયું તે વખતે એણે પિતાનું મુખ બહાર ન કાઢતાં પ્રથમ પુંછડી બહાર કાઢી. કારણકે મુખથી બહાર નીકળતાં પિતાની દષ્ટિના વિષથી બહારના અસંખ્ય મૃત્યુ પામશે એવું તે સમજતો હતે. પણ કોઈ પણ પ્રકારે એના પ્રાણજ લેવા આવનારાઓએ એની પૂંછડી તે પુંછડી પણ કાપી નાંખી. જેમ જેમ એ બહાર નીકળતે ગમે તેમ તેમ લેકો પુંછડી પર પ્રહાર કરી કરીને તે છેદતા ગયા. આ સર્વ એણે સહન કર્યું, એમ વિચારીને કે, “હે ! ચેતન, તું એમ ન સમજો કે આ તારું શરીર કપાય છે, શરીર તે એક માત્ર બહાનું છે. કપાય છે તે તે તારા પૂર્વ ભવના કમ; માટે લેશ માત્ર પણ કલેશ વિના આ બધું સહન કરવું.”
આવા નિર્મળ પરિણામમાં જ મૃત્યુ પામી એ સપને જીવ એજ રાજાને ત્યાં પુત્રપણે ઉત્પન્ન થયે. અનુક્રમે વન વય પ્રાપ્ત કરી. એક વખતે એને પોતાના પૂર્વ ભવ સ્મરણમાં આવે અને વૈરાગ્ય પામી સંસાર ત્યાગ કરી ચારિત્રની દીક્ષા ગ્રહણ કરી. અહિં પણ અનેક દીક્ષિતેની સંગાથે રહેતાં જે ગુણદષ્ટિ એ મહેતે દાખવી છે તે અત્યુત્તમ અને સર્વ તરફથી પ્રશંસાને પાત્ર થઈ પડી છે. પિતાથી વ્રત પચ્ચખાણ ઓછાં બનતાં હતાં તેથી પિતાને હમેશાં આહાર લેવું પડતું હતું. એ બીજા એના ગુરૂભાઈઓને અણગમતું હેવાથી, એક વખત એના આણેલા આહારના પાત્રમાં થુંકયા; અને ધાવેશમાં આવી જઈને એને ગમે તેવાં લઘુતાના વચનનો પ્રહાર કર્યો. પણ શમતાના સાગર આ કુરગડુકમુનિ રંજ પણ માઠું ન લગાડતાં એમજ વિચારવા લાગ્યા કે એમાં એ મારા બધુઓને દોષ નથી; દેષ સર્વ મારજ છે કે પ્રમાદને લીધે હું અલ્પ પણ તપશ્ચર્યા કરવાને અસમર્થ છું.
આ પ્રમાણે આત્મનિન્દા કરતાં, શુકલ ધ્યાનની શ્રેણિપર આરૂઢ થઈ, એમણે કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત કર્યું. માટે