Anandghan Padya Ratnavali

Author(s): Sarabhai Manilal Nawab
Publisher: Sarabhai Manilal Nawab

Page 21

૧૬
શ્રી આનંદૅઘન પદ્ય રત્નાવલિ
સૌગત મત રાગી કહે વાદી, ક્ષણિક એ આતમ જાણા; અધ મોક્ષ સુખ દુઃખ નવિ ઘટે, એહ વિચાર મન આણુા. મુ૦ પ્ ભૂત ચતુષ્ક વિત આતમ તત, સત્તા અલગી ન ઘટે; અય શકેટ જો નજર ન દેખે, તાજી કીજે શકટે. મુ ૬ એમ અનેકવાદી મત વિભ્રમ, સકટ પિડા ન લહે; ચિત્ત સમાધિ તે માટે પૂ, તુમ વિષ્ણુ તત કોઇ ન કહે. મુ૦ ૭ વલતુ જગગુરુ ઋણપરે ભાખે, પક્ષપાત સમ ઇંડી; રાગ દ્વેષ મેહુ પખ વર્જિત, આતમશું રઢ સડી. મુ॰ ૮ આતમ ધ્યાન કરે. જો કાઉ, સાફિર 'મેં નાવે; વાાલ બીજી સહુ જાણે, એહ તત્ત્વ ચિત્ત ચાવે. મુ૦ ૯ જેણે વિવેક ધરિ એ પખ ગ્રહિયા, તે તતજ્ઞાની કહિયે; શ્રીમુનિસુવ્રત કૃપા કરી તા, આનંદઘન પદ લહિયે. મુ૦ ૧૦ ૨૧ શ્રી નમિનાથ જિન સ્તવન
ષ
રાગ આશાવરી-ધન ધન સપતિ સાચા રાજા–એ દેશી. ષટ્દરિસણુ જિનગ ભણીજે, ન્યાય ષડંગ જો સાધે રે; મિ જિનવરના ચરણ ઉપાસક, ષટ્ દિરસણુ આરાધે રે. ષટ્ ૧ જિન સુરપાદપાય વખાણા, સાંખ્ય ચાગ દોય ભેદે રે; આતમ સત્તા વિવરણ કરતાં, લહેા દુગ અંગ અદેખે રે. ભેદ અભેદ સુગત મીમાંસક, જિનવર દોય કર ભારી રે; લેાકાલાક અવલંબન ભજિયે, ગુરુગમથી અવધારી રે. ષટ્ લેાકાયતિક કૃખ જિનવરની, અશ વિચાર જો કીજે રે; તત્ત્વવિચાર સુધારસ ધારા, ગુરુગમ વિષ્ણુ કેમ પીજે રે, ષટ્॰ ૪ જૈન જિનેશ્વર વર ઉત્તમ અંગ, અંતરંગ અહિર’ગે રે; આરાધે ધરી સગે રે. ષટ્લે પ
૩
અક્ષર ન્યાસ ધરા
આરાધક,
૨