Agamni Olakh

Author(s): Vijaykirtiyashsuri
Publisher: Sanmarg Prakashan

Page 7

અને વૈરાગ્યની મજબૂત ભૂમિકા પામી આધ્યાત્મિક ઉડાનનો મંગલ આરંભ કર્યો. પરોપકારાદિ ગુણો એવા આત્મસાત્ કર્યા કે સંસારમાં ય જે સિદ્ધિ પોતાને સાંપડી તે નિકટ સ્વજનોને ય મેળવી આપી. વિવેક એટલો હતો કે સાથોસાથ ધર્મસંસ્કારોનો રંગ ચોલમજીઠ લગાડી આપતા, જેથી સાંસારિક સિદ્ધિઓ એ સ્વજનોને ભરખી ન ખાય. મુક્ત ગગનમાં વિહરવા તલસતું પંખી કર્મયોગે સંસારવાસમાં બંધાયું પણ એનું લક્ષ્ય અને એનો પ્રયત્ન તો મુક્તિનો જ હતો. ગગલદાસ જીવીબેન જોડે લગ્નગ્રંથીથી બંધાયા પણ સામાન્ય જનમાં દેખાતી આછકલાઈ, અવિવેક, મર્યાદા ભંગ આદિ અનિષ્ટો એમનાથી યોજનો દૂર રહ્યાં. સાંસારિક જીવનમાં, અર્થ-કામની બાબતે મોટા આંચકા અનુભવવા જેવા પ્રસંગો આવવા છતાં, એ સ્થિતપ્રજ્ઞ સમાન બની રહ્યા અને એ અરસામાં ય પોતાનાથી “તીર્થયાત્રા” થઈ એનો તાત્ત્વિક આનંદ માણતા રહ્યા. અવ્વલ કોટિનો વૈરાગ્ય પામી, એને ખીલવવા વિશિષ્ટ કક્ષાનો ત્યાગ અને ઉત્તમોત્તમ તપધર્મનું આસેવન કરી તેમણે સમસ્ત સ્વજનોને પોતાની દીક્ષા માટે સંમત કરવાના ભરચક પ્રયાસો કર્યા. નિજ એકમેવ પુત્ર કાંતિકુમારને જન્મતાં જ સંસારની હેયતા, મોક્ષની પરમસુંદરતા અને એ માટે સંયમની આદયતા તેમણે સમજાવી હતી. સ્કૂલના શિક્ષણ દરમ્યાન અને મિત્રવર્તુળના સહવાસે એનામાં એક પણ વર્તમાન દૂષણ પેસી ન જાય તે માટેની તેમની કાળજી તેમને એક ‘ઉત્તમપિતા' પૂરવાર કરી ગઈ. સ્વજનો સંમત ન થતાં, ધર્મપત્ની જીવીબેનની આજીવિકાદિની પૂરી વ્યવસ્થા ગોઠવીને તેમનો મોન-સંમતિથી ગગલભાઈ પુત્ર કાંતિકુમાર સાથે, સ્વજન પરિવારને જણાવ્યા વિના જ ઘરેથી નિકળીને મહારાષ્ટ્રના મુરબાડ ગામે સંઘસમક્ષ ગુરુદેવ પૂ.આ.શ્રી. વિજય રામચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજાના વરદહસ્તે દીક્ષિત બન્યા. પુત્રરત્ન એમના શિષ્યરત્ન થયા.