Book Title: Agam 29 Mool 02 Dasvaikalik Sutra Part 01 Sthanakvasi
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
४२६
श्रीदशवैकालिकसूत्रे रकरणलक्षणां मायां, प्रथमकपटं सुरापानं, द्वितीयमनृतभाषणेन तत्संगोपनमिति भावः मे -मम निरूपयतः सकशात् शृणुत-श्रवणगोचरीकुरुत । गुरुः शिष्यानामन्त्र्य कथयतीति भावः ॥३७॥
पूर्वप्रतिज्ञातदोषानुपदर्शयति-'वढई' इत्यादि। मूलम् चड्डई सुंडिया तस्स माया मोसं च भिक्खुणो ।
८ १० . ३. ११ १२ अयसो य अनिव्वाणं सययं च असाहुया ।३८ । छाया- वर्द्धते शौण्डिका तस्य, माया मृषा च भिक्षोः ।
___ अयशश्च अनिर्वाणं, सततं च असाधुता ॥३८॥ सान्वयाथैः-तस्स-उस मदिरा पीनेवाले भिक्खुणो साधुकी सुंडिया = मद्यपान संबन्धी आसक्ति माया = कपट च = और मोसं झूठ अयसो अपकीर्ति य = तथा अनिध्वाणं - अतृप्ति, ये सब दोष सययं = निरन्तरवड्ढइ = वढते रहते हैं च और (आखिर उसके) असाहया-असाधुता हो जाती हैं, अर्थात वह असाधुपनको प्राप्त हो जाता है, यानी चारित्रसे भ्रष्ट हो जाता है ॥३८॥
टीका-तस्य सुरापायिनः भिक्षोः साधोः सततं-निरन्तरं शौण्डिका-मद्यपानविषयासक्तिः, च= पुनः, माया-निकृतिः, मृषा - असत्यभाषणम्, यद्वा 'माया मोसं, इत्येकं पदं तेन मायया सह मृषा मायामृषा-परप्रतारणपूर्वकमसत्यभाषणमित्यर्थः, च = पुनः अयशः = असवृत्तत्वेनाऽपकीर्तिः, अनिर्वाणम् = अनुपशान्तिरतृप्तिः उत्तरोत्तरस्पृहावर्द्धनात् च = तथा असाधुता = असंयतत्वं साधूचिताचारराहित्येन साधुपदाऽनहत्वमित्यर्थः, मायाचार, फिर उसे छुपानेके लिए दूसरे अनेक माया चार और मृषावाद आदिका सेवन किया जाता है सो मुझसे सुनो, अर्थात् गुरुमहाराज शिष्यको आमन्त्रित करके कथन करते हैं ॥३७॥
पूर्वप्रतिज्ञात दोष कहते हैं-'वड्ढई' इत्यादि ।
मदिरापान करनेवाला साधु सदा मदिरा पीनेमें ही मग्न रहता है । वह मायाचार करता है, मृषा बोलता है, अथवा कपट-सहित झूठ बोलता है । दुराचारी होनेके कारण उसकी अपकीर्ति फैल जाती है । उसको लोलुपता अधिकाधिक बढती चली जाती है-उसे कभी तृप्ति नहीं होती। तथा मुनिके योग्य आचरणसे होन होनेके कारक वह साधु कहलाने योग्य नहीं रहता, સેવન કરવામાં આવે છે તે મારી પાસેથી સાંભળી–અર્થાત્ ગુરૂ મહારાજ શિષ્યને આમંત્રિત प्रशने थन ४रे छे. (३७) ।
५ प्रतिज्ञात होप) ४ छ-वडढइ पत्या.
મદિરાપાન કરનાર સાધુ સદા મદિરા પીવામાં જ મગ્ન રહે છે તે માયાચાર કરે છે મૃષા બે અથવા ૫ટસહિત જૂઠું બેલે છે. દુરાચારી હોવાને કારણે તેની અપકીર્તિ ફેલાઈ જાય છે, એની લેલુપતા અધિકાધિક વધતી જાય છે, તેથી કદાપિ તૃપ્તિ થતી. નથી-મુનીને
શ્રી દશવૈકાલિક સૂત્રઃ ૧