________________
સુંદર રાજાની સુંદર ભાવના.
૨૧૫
આથી મહાભય કર, ભયસૂચક અન્ય વિશેષણાથી સર્યું, ટૂંકાણમાં કહીએ તા જે અટવી બાલ્યાવસ્થામાંજ વૈધન્ય દશાને પ્રાપ્ત થયેલી સ્ત્રી જેમ હમ્મેશાં અનેક પ્રકારની તીવ્ર આપત્તિથી વ્યાસ હાય છે તેમ સિ'હ, વાધ, રીંછ, ઇત્યાદિ વિવિધ પ્રકારના શિકારી પશુ પક્ષીના સ્થાનાથી ભરપૂર છે. જ્યાં. માત્ર કઇ કઇ સ્થળે દુનિયાદારીથી વિમૂખ વ્યવહારથી અનભિજ્ઞ કેવળ જંગલમાંજ પશુઓની સાથે રહીને પશુજીવન ગુજારનારા જંગલી ભીલાને છેડીને અન્ય મનુષ્ય કાઇ પણ સ્થળે દૃષ્ટિપથમાં આવતા નહતા.
આવા વિકટ અરણ્યમાં આશાધારી રાજા બાળકાને આશ્વાસન આપતા માર્ગનુ ઉલ્લંધન કરતા હતા. શિકારી પશુ પક્ષીઓથી ભરપૂર અરણ્યમાં પ્રયાણ કરતાં રાજાને કાઈ ભાગ્યાયે હિંસક પ્રાણિઓથી તેવા પ્રકારનું વિધ્ન નડયું નહિ. ક્ષુધા તા વિગેરે દુઃખા સહન કરતા રાજા બન્ને ખાળા સહિત સહિસલામત અરણ્ય વટાણી બહાર આવ્યેા. હવે જ્યાં આગળ માર્ગે પ્રયાણ કરે છે તેવામાં દૂરથી શીતલ જલના સ્પર્શ કરીને આવતી અને મંદ શબ્દ કરતી વાયુલહરી ભયંકર અવિમાં પરિભ્રમણ કરતા ઉષ્ણ અને કઠોર વાયુથી આલિંગત શરીરને આશ્વાસન આપવા લાગી, ચારે દિશાએ થોડા ઘેાડા વિભાગમાં સ્નિગ્ધતાવાળા પ્રદેશ દૃષ્ટિએ પડવા લાગ્યા જેથી નજીકમાંજ ક્રાઇ જળાશય હાય તેવા સહજ ભાસ થયા. રાજા થાડે દૂર ગયા એટલામાં માર્ગમાંજ બન્ને કિનારે જળથી ભરપૂર મહા વિશાળ નદી આવી. જો કે નદીએ શારીરિક શાંતિ રી પરંતુ રાજાની માનસિક વ્યથામાં તા વધારેાજ કર્યાં, કારણ કે નદી માર્ગમાં આડી આવતી હતી જેથી તેનુ ઉલ્લધન કરવુ' જ જોઇએ, પણ નદી મહા દુસ્તર હતી. આ સ્થળે કવી કહે છે કે અનેક આપત્તીમાં પણ ધૈર્ય ધારણ કરનાર રાજાને સત્ત્વથી ચલાયમાન કરવા ભયંકર રૂપ ધારણ કરીને આવેલી કોઇ નવીન આપત્તિ જ હાય નહિ કે શું ? ખરેખર રાજાને માથે આ એક નવીન આપત્તિજ હતી. રાજા. નદી કિનારે ગયા અને અથાગ જળ જોઇને મુંઝાયા. હવે શું કરીશું, નદી ઉતર્યા વિના માર્ગ મળી શકે તેમ નથી અને બાળકા નદી ઉતરી શકે એવી સ્થિતિ નથી, અત્યાર સુધીમાં કાઇ પણ વખતે રાજાને આવે! પ્રસંગ આવ્યેા ન હતા, છેવટે વિચાર કરતાં ઉપાય મળ્યો અને તેને અમલમાં મુકવા માટે સજ્જ થયેા. રાજાએ પેાતાના વિચારને અનુસાર એક પુત્રને ઉલ્લંધન કરેલી અટવી તરફના કિનારે રાખી ખીજા પુત્રને પોતાના ખભા ઉપર બેસાડી નદીના જળમાં પ્રવેશ કર્યો અને પુત્રસહિત રાજા સહીસલામત નદીના ખીજા કિનારે પહોંચ્યા. પેાતાના ખભા ઉપરથી પુત્રને નીચે ઉતારી ખીજા પુત્રને આ કિનારે લાવવા રાજા ફરી પાછા નદીમાં ઉતર્યાં, આ અવસરે રાજા ઉપર વિષમવિપત્તિનુ વાદળ ઘેરાઇ રહ્યું હતું. એક ખાજીએ અરણ્ય તરફના કિનારે રહેલા બાળક મનમાં વિચાર કરતા હતા કે પિતાજી ભાઇને નદી પાર મુકી હમણાં જ આવશે અને મને લઇ જશે ત્યારે ખીજી તરફના કિનારે રહેલા બાળક વિચાર કરે છે કે, ભાઇને લેવા માટે જતા મારા બાપા હમણા મારા ભાઈને લેઇ મારી પાસે આવશે આવી રીતે પિતા અને બધુ પ્રત્યે, · પ્રેમાળ અન્ને બાળકો આશાના ઉન્નત શિખર પર આરૂઢ થયા હતા.
ΟΥ
અપૂછ્યું .
