________________
.
૨૨૪
:
વીરશાસન.
મહારાજા ચંદ્રશેખર
(ગતાંકથી ચાલુ
પ્રકરણ ૭ મુ.
દેહરે, કામલુબ્ધ નર જગતમાં, કરી પેરે કીચ લપટાયઃ
ઈચ્છા પૂર્ણ થયા વિના, ફેકટ જીવ ગુમાય. કમાન્ધ માણસે પાણીની આશાથી કાદવમાં ખુંચી જતા હાથીની માફક પિતાની તુચ્છ વાસના તપ્ત થાય તે પહેલાં પિતાનું સર્વસ્વ બેઈ બેસે છે.
રીસુંદરીનું હરણ કરી રાજા ચિત્રસેને તેને પિતાના આવાસમાં લાવી શું સાર કાઢો તે હવે આપણે જોઈએ.
“હે સુલોચને ! ” રાજા ચિત્રસેન બોલ્યા “ભટકતા ભૂત જેવો ચંદ્રશેખર આ તારા યૌવન બાગને ખીલવી શકશે નહિ. જેડી તો તારી અને મારી અપૂર્વ બની શકશે. સવીર દેશને અધિપતિ એવો હું ક્યાં અને ગામેગામ તથા વનેવન આથડતે એવો ચંદ્રશેખર કયાં? ચંદ્રની સાથે રોહીણીને નિવાસ જગતના લોકોને દૃષ્ટાન્ડરૂપ થઈ પડે છે, માટે હું ખાત્રીથી કહું છું કે હે લલને ! તું મારા સહવાસ વિના નિરર્થક થઈ પડીશ.”
કામવરથી સંદશ્ય થઈ ગએલા રાજા ચિત્રસેનનું યાતષ્ઠા ભાષણ સાંભળી જેને શાક તથા વિસ્મયતા પ્રાપ્ત થઈ છે, એવી રીસુંદરી બોલી “હે કાળકટ! ચંદ્ર અને રહીણીને જે મ 4 વખાણે છે તેમ તેની ઉચ્ચ સ્થીતિને શાન્તતાથી નીરખવાની તથા તેની પ્રત્યેની ઈર્ષ્યા તજી દેવાની તારી બુદ્ધિ કેમ ચળી ગઈ છે? મારા પતિ ચંદ્રશેખર
ચંદ્ર” ને રતીસુંદરી “રાહીણું સંગે બિરાજતે તું કેમ જોઈ શકતા નથી ? શું તું છતી આંખે પણ સુરદાસ બની ગયો છું? તું ક્ષત્રિપુત્ર નથી પરંતુ કોઈ દાસીપુત્ર હોય એમ મને તો લાગે છે. ઉત્તમ પુરષો પરસ્ત્રીને અભિલાષ કદી પણ કરતાજ નથી, પરસ્ત્રીને સંગ કરનારા પિતાના બાપદાદાની ઈજત ઉપર પાણી ફેરવે છે અને કુળની ઉજજવળતાને મશીન કુચડે લગાડી કાળીમેશ બનાવી દે છે. હે રાજા! તારી આ વર્તણુંક રાજ્યાપદને નીચું જેવરાવનારી છે. હે રાજા ! વળી તે વાત તે બાજુએ રહી પણ મને હરણ કરવામાં તે તારી જીંદગીને મોટા જોખમમાં નાંખી છે. કેશરીસિંહની કેશવાળી ગ્રહણ કરી દેણુ જીવતો રહ્યો છે? માટે સમજ સમજ. હજુ પણ તારી જીંદગીની સલામતી ચાહતો હોય અને પરદારસંગના ભયથી ડરતે હેય તે સત્વર મને મારા સ્વામીનાથ પાસે જવાની જોગવાઈ કરી આપ.” “તીસુંદરી, હે રંભાસ્વરૂપ રમ્ય રમણ ! તું જે કહે છે તે બધી વાત
