Shatsthanak Prakaranam

Author(s): Jineshvarsuri
Publisher: Jinduttsuri Gyanbhandar

Page 97

षट्स्थानक
प्रकरणम्
॥ ४२ ॥
+++++
*********++
मावाद् ' वैक्रियत्वात् । अत्र च शरीर - शरीरिणोः कथंचिदमेदाद् वैक्रियत्वाभिधानं दृश्यम् । अथवा 'वैक्रियमावाद् ' वैक्रियशरीरत्वात्तेषां 'न' नैव तन्मांसादिकम् । इति गाथार्थः || ६ ||
तथा -
विसयविभागेणं पुण, सुत्तं किंचि जहा उ आयारे । जुन्नं उवगरणं जह, हेमंताइक्कमे निसरे ॥७॥
व्याख्या— साध्वाद्याचारस्य हि ' विषयो ' गोचरः साध्वादिः, तस्य विभागो ' अवान्तरविशेषः स्थविरकल्पिकादिः । ततश्च किञ्चित्पुनः सूत्रं तथाविधार्थीपदेशलचणं विषयविभागेनेदं स्थितामिति जानाति । तदेव सूत्रकारो दृष्टान्तार्थमाह-' यथैव ' येन प्रकारेण ' आचारे' प्रथमाङ्गे एतदर्थं सूत्रमस्ति यदुत जीर्णं परिशटितप्रायम् उपक्रियतेअनुगृह्यते संयमोऽनेनेति उपकरणम् - पात्र कल्पादिभाण्डम्, यदि चेद्भवेत् कथञ्चित्साधोस्तदा 'हेमन्तातिक्रमे शीतकालापगमे ' निःसृजति ' परिष्ठापयति साधुः, संयमानुपष्टम्भकत्वेन तस्याधिकरणत्वात् । तथा च तत्र प्रथमश्रुतस्कन्धाष्टमाध्ययनचतुर्थोद्देशकेऽभिहितम् " अह पुरा एवं जाणिजा उवाइककंते खलु हेमंते, गिम्हे पडिवने, ग्रहापरिजुन्नाई वत्थाई परिठवेजाइ " । इति गाथार्थः ॥ ७ ॥
एतच्चाऽर्थकौशलवान् विमृश्यैवंविषयविशेषे व्यवस्थितमिति निश्चिनोति । कथमित्याह
चोइस उवगरणाई, अवस्समुत्ताई ताव जं तेसिं। विसए निवडइ एयं, जिणकप्पीणं अओ तं तु ॥ ८॥
-*-+-+ →→**•
***•**•*
षष्ठं
स्थानम्
॥ ४२ ॥