Shatrunjaya Giriraj Darshan

Author(s): Kapurchand R Baraiya
Publisher: Atmanand Jain Sabha

Page 169

[ ૧૩૬
છે. કેમ ? ૭૦
શ્વેત ધ્વજા જસ લટકતી, ભાખે વિને એમ; તે તીથૅ'શ્વર પ્રભુમિચે, ભ્રમણ કરે સાધક સિદ્ધદશા ભણી, આરાધે તે તીર્થેશ્વર પ્રણમિયે, સાધન સતિ થઈ એહની, જે કરે ભાવે યાત્ર; તે તીર્થેશ્વર પ્રભુમિયે, તસ હાયનિલ ગાત્ર. ૭૨ શુદ્ધાતમગુણુરમણુતા, પ્રગટે જેહને સંગ; તે તીર્થેશ્વર પ્રશુમિયે, જેના જસ અભંગ, ૭૩ રાયણવૃક્ષ સેહામણુ, જિહાં જિનેશ્ર્વર તે તીથેશ્ર્વર પ્રભુમિયે, સેવે પગલાં પૂજી ઋષભનાં, ઉપશમ તે તીર્થેશ્વર પ્રભુમિયે, સમતા
પાય;
સુર નર
રાય. ૭૪
એક ચિત્ત;
પરમ પવિત્ત. ૭૧
જેતુને ચ'ગ;
પાવન
વિદ્યાધર જ મિલે ખડું, તે તીથૅ શ્ર્વર પ્રભુમિયે, માલતી મેાગર કેતકી, પરિમલ તે તીથેશ્વર પ્રભુમિયે, પૂજે ભવી અજિત જિનેશ્વર જિહાં રહ્યા, ચેમાસું ગુણુ ગેહ; તે તીથેશ્વર પ્રણમિયે, આાણી અવિહડ નેહુ. ૭૮
અંગ, ૭૫
વિચરે ગિરિવર શૃંગ; ચઢતે
નવરસ રંગ. ૭૬
મેહે ભૃગ; જિનમ્’ગ. ૭૭
શાંતિ જિનેશ્વર સેાલમા, સાલ કષાય કરી અત;
તે
તીથેશ્વર
પ્રભુમિયે,
ચાતુર્માસ રહેત. ૭૯