________________
શાંતિદાસ નગરશેઠ
આ પછી, વિશ્વાસુ સાતેક અંગરક્ષકો લઈને શાંતિદાસ શેઠે દિલ્હી તરફ પ્રસ્થાન કર્યું. તેમણે પોતાની પાસે કશું જ ન રાખ્યું. પેલા અંગરક્ષકોએ તેમના અંગ પર લોખંડનાં બખ્તરો પહેર્યાં હતાં. તેમના બખ્તર વચ્ચે પોલાણવાળી જગ્યાઓ બનાવીને સઘળું ઝવેરાત ત્યાં સંતાડ્યું. માર્ગમાં ચારેક જગ્યાએ લૂંટારાઓ મળ્યા. શાંતિદાસ પોતાનાં ખિસ્સાં અને ખભે ભરાવેલો થેલો તેમને બતાવે, તે તો હોય ખાલીખમ !
૨૩
કોઈ એક લૂંટારાએ પૂછ્યું : ‘તારી પાસે કોઈ કીમતી ચીજ કે દોલત નથી, તો પછી આ અંગરક્ષકોને સાથે શા માટે લીધા છે?'
શાંતિદાસે જવાબ આપ્યો : ‘ભાઈ, ઝવેરાત કરતાં વધુ કીમતી માણસનો જીવ છે. જીવની રક્ષા કરવા માટે સાથે તો કોઈ હોવું જોઈએ ને?’
દસ દિવસની લાંબી મજલ કાપીને શાંતિદાસ દિલ્હી પહોંચ્યા.
બાદશાહ અકબરની મહેમાનગીરીમાં કંઈ ખામી
હોય?
શાંતિદાસે બે દિવસ દિવસે એક ભવ્ય ખંડમાં શાહજાદી તથા બીજાં ચારપાંચ સ્ત્રી-પુરુષો ભેગાં થયાં
હતાં.
કિનખાબનો ગાલીચો પાથર્યો હતો. ગાલીચા મધ્યે
"
સુધી આરામ કર્યો. ત્રીજે
અકબર, બેગમ સાહેબ્રા,
