________________
શાંતિદાસ નગરશેઠ
૪૧
આમ, એકાદ વર્ષ પસાર થઈ ગયું.
બલભદ્ર વિચારે, એક ગોઝારું સ્વપ્ન આવ્યું ને વતી પણ ગયું...!”
દિવાળીના દીવડા ઝગમગ્યા. બેસતા વર્ષના દિવસે નવા ચોપડામાં સાથિયા દોરીને તેમની પૂજા કરી. લાભ પાંચમને દિવસે સવારે બલભદ્ર શેઠ શાંતિદાસને ઘરે ગયા. વેપાર વિશે થોડીક વાતો કરી, ને પછી હાથમાં રાખેલા ખલતામાંથી એક પછી એક પાંચ નાણાંકોથળીઓને કાઢીને તેમણે શેઠ શાંતિદાસની આગળ મૂકી. તેમણે કહ્યું :
શેઠ, તમે મને જે નાણાં ધીર્યાં હતાં તે પાછો આપું છું.” - “મેં કંઈ પાછાં લેવા માટે તમને નાણાં આપ્યાં ન હતાં. શેઠ, આ નાણાં તમે પાછાં લઈ જાવ.” ' “એવું ન બને.”
બે શેઠિયાઓ વચ્ચે જબરી રકઝક ચાલી. આખરે તેઓ એક બાબતમાં સહમત થયા. એ સઘળાં નાણાંનો ઉપયોગ પાલિતાણા જતા માર્ગે વાવ તથા ધર્મશાળાઓને બનાવવામાં વાપરવા.
શેઠ બલભદ્ર પોતાને ઘરે ગયા. માથા પરથી પાઘડી ઉતારીને શેઠાણીને આપતાં તેમણે કહ્યું :
શેઠાણી, હું મંદિરમાં જઈને રોજ પ્રભુનાં દર્શન કરું છું. પરંતુ પ્રભુ તો શેઠ શાંતિદાસના હૃદયમાં જ
