________________
(૧૭) ચતુર્થ પ્રકરણું.
- એ ક મહેસું સુંદર ઘર બનેલું છે. હેના ઉપર
સેના અને ચાંદીના કળશે ચમકી રહ્યા છે. રંગ-બેરંગની ધ્વજાએ ફરકી રહી છે. ઉપરથી નીચે સૂધી સંપૂર્ણ ઘર અનેક પ્રકારના ઉત્તમોત્તમ પદાથોથી સુસજિત છે. હેની અંદર ચારે તરફ સંગમરમર જડેલે છે અને દરેક પ્રકારની સુખ સામગ્રીથી પૂર્ણ છે. જ્યહાં હાં દાસતાસીએ કામ કરી રહેલી દેખાય છે. કેઈકેઈ સ્થાને અન્નના ઢગલા રેખાય છે તો કેઈ સ્થળે બહુમૂલ્ય રત્નની પ્રભા, પિતાની ચમક બતાવી રહી છે.
આવા સુંદર મકાનમાં સુલસા દેવી એક આસન ઉપર બેઠી બેઠી કંઈ કામ કરી રહી છે, હેવામાં સહામેથી હેને કંઈક દેખાયું દેખતાની સાથે પોતાનું કામ છોડીને સુલસી ઉભી થઈ ગઈ. સુલસા શું દેખે છે? – એક સેમ્યરૂપ મુનિ, ઈષદ્ધસનથી ઉભા છે. તેઓની મુખાકૃતિથી કાન્તિનો પંજ પ્રકાશિત થઈ રહ્યું છે, યદ્યપિ તેઓએ કઈ બહુમૂલ્ય છેશાક ન પહેર્યો, તથાપિ સ્વરૂપની પ્રતિભા મનમાં એક પ્રકારને ભય ઉત્પન્ન કરે છે. તેઓને દેખતાની સાથેજ સુલતા પિતાના મનમાં વિચાર કરવા લાગી:– '
મનુષ્યનું એજ ફળ છે કે પોતાના માટે બનાવેલા
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
