________________
( ૯ )
અહાર ગઈ અને તે પરિાજિકાને સાથે લેઈ અ ત:પુરમાં આવી, આ સાધ્વીને વેષ ધારણ કરનારી યુવતિનું સ્વરૂપ રૂખીને સુજ્યેષ્ઠા અને ચિહ્નણા, બન્નેને ઘણુંજ આશ્ચર્ય થયું. ગેરૂઆ રંગથી રંગેલાં વસ પહેરેલાં છે, હાથમાં કમડલ અને ત્રિદંડ ધારણ કરેલ છે, મસ્તકમાં ત્રિપુ`ડ અને કેશ સમહને શિપર લપેટલા છે. આવી ચિત્રવિચિત્ર રૂપવાળી સાધ્વીને તે રાજકન્યાએ ઢંખતીજ રહી, તેટલામાં તે એક આસન ઉપર બેસીને પરિત્રાજિકાએ પેાતાની વાચાલતા આર’ભ કરી દીધી. આ સાધ્વીવેષધારણી વિનતાએ ‘હિંસા ’ આદિ અનેક ગાંહુત કમાને ધર્મ” અતાવીને રાજકન્યાઓનું મન પેાતાની તરફ ખેચવાની કેશિશ કરી. શારીરિક સુખના ઘણાજ લાભ મતાવી તેઓનું મન વિરૂદ્ધ માર્ગમાં લેઇ જવાના પ્રયત્ન કરવામાં અનેક પ્રકારની હેણે વાતા બનાવી, ઘેાડા વખત સુધી તા બધી કન્યાએ વ્હેની વાચાલતાને સાંભલતીજ રહી. અંતમાં અર્જુન પ્રભુની પરમભક્તા સુજ્યેષ્ટાથી ન રહેવાયુ. તે ક્રોધમાં આવીને વાચાલધર્મપૂરિતા પરિત્રાજિકા પ્રતિ કહેવા લાગી:
6
((
હે પરિવ્રાજિકે! બસ ! રહેવા દે ત્હારૂ` ભાષણ! જીવ દયાના ત્યાગ કરીને જે પવિત્રતા કહેવામાં આવેછે, તે વાસ્તવમાં પવિત્રતા ન હેાઈ શકે. જીવક્રયાથી વધીને અન્ય કોઈ પવિત્રતા હેાઈ શકેજ નહિ, આ લાકની અંદર દયા વિનાનું જે આચરણ, દેવપૂજન, તપ, જપ,ક્ષમા આદિ જે કઈ આ ડંબર છે, તે દરેક જલવિહીન ખેતી સમાન નિલજ છે.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
