________________
(૪૪) દિશમ પ્રકરણ.
પ રાણે જમાનામાં ભારતવર્ષમાં સુરંગ ખોદવાની ૪ વિદ્યા પણ ઘણું ઉન્નતિ પર હતી. એકથી એક, સુરંગ ખોદવામાં દસ કે અહિં મોજૂદ હતા. આ વિદ્યામાં પ્રાસાદ્ધિપામેલા કારીગરોને બોલાવી, અભયકુમારે ઘણી જ લાંબી સુરંગ ખોદાવી દીધી અને નિયત સ્થાન ઉપર તે સુરંગનું મુખ બનાવીને,પશ્ચાત્ અભયકુમાર પિતાના પિતા શ્રેણિક રાજા પાસે આવી ઉપસ્થિત થયે પિતાની પાસે આવી છેણે પોતાની બધી કારવાઈ કહી સંભળાવી. સુપુત્રનાં આ વચન સાંભળી રાજા શ્રેણિક બહુજ પ્રસન્ન થયો. અભયકુમારનાં વચનનો પ્રભાવ હાં સુધી પડે કે-રાજાણિકનુ એકાકી તેજ વધવા લાગ્યું અને આનંદની ઊંઓ ઉછળવા લાગી. રાજા શ્રેણિક શીધ્ર સુચેષ્ટાને લેવા માટે રથ પર સવાર થશે. અને મોટા મહેટા શૂર સામને સાથે લેઈ રાજ્યથી બહાર નિકળ્યો. સુલસાના બત્રીસ પુત્ર પણ, રાજાના અંગરક્ષકો બનીને સાથે ચાલ્યા, અને ઘણા સમારેહની સાથે તે સેના તે નવીન સુરંગના દ્વાર સુધી પહોંચી ગઈ. સુરંગના મુખ પર આવ્યા બાદ રાજાએ પિતાને આવવાના સમાચાર વિશાલા નગરીમાં સુજ્યેષ્ટાને કહેવરાવ્યા. રાજાએ મોકલેલા દૂતે ગુપ્ત રીત્યા જહેવા સમાચાર સુષ્ટાને કહ્યા, હેવી જ તે અત્યંત પ્રસન્ન થઈ ગઈ, અને
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
