________________
( ૭૩) સુલસી વૃદ્ધાવસ્થામાં પણ ધર્માચારમાં દઢ હતી. હવે હેને પોતાનો અન્તિમ સમય પરિજ્ઞાત થયો. તેણે પહેલાં સંખના પૂર્વક પોતાના શરીરને અત્યન્ત નિર્મલ કર્યું. અને હમેશાં પરમાત્મા વીરનું અંત:કરણમાં ધ્યાન કરતી, નિરાલશ્ય થઈ ધર્મ સંપાદન કરવામાં પ્રવૃત્ત થઈ. તહેણે પિતાને અન્તિમ સમય સંનિકટ જાણીને ગુરૂ મહારાજના ચરણ કમળમાં નમસ્કાર કર્યો અને તે કહેવા લાગી –
હે ભગવન! આપ મોક્ષના દર્શક છે. શ્રાવકોને માટે આપને ઉપદેશ સૂયૅના કિરણની માફક અંત:કરણમાં પ્રકાશ કરે છે, કૃપયા સમયોચિત કાર્યને આદેશ કરીને મને સંસાર સાગરથી પાર ઉતારે, હે ગુરૂવર! સંસારમાં ફેલાએલા આ પ્રપંચથી, આ જીવ જડેવી રીતે અલગ થઇને પિતાના યથાર્થ ભાવને પ્રાપ્ત થાય છે, તે મહને આપ કહે.” સુલતાના આ નિવેદનને શ્રવણ કરીને ગુરૂ મહારાજ એ પ્રમાણે ઉત્સાહ પ્રદાન કરવા લાગ્યા કે જહેવી રીતે રણભૂમિમાં
સેનાપતિ પોતાના સૈન્યસમૂહને પ્રોત્સાહિત કરે છે. ગુરૂ • મહારાજે કહ્યું:- હે સુલશે! તું દરેક રીતે વિવેક ચુક્ત છે. ત્યારે પરલેક સિદ્ધ થવામાં કાંઈ સદેહ નથી. હારામાં સર્વ દિવ્ય ગુણે વિદ્યમાન છે. કેમકે હારાજ જેવી નિશ્ચલ ધર્મવૃત્તિ, પરલોકમાં હિતકારી થાય છે. જન્મથી લઈને મરણ પર્યન્ત જહેટલાં સુકૃત છે, તે દરેકનું ફળ એજ છે કે ઉત્તમતાની
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
