Shani Sulsa

Author(s): Vidyavijay
Publisher: Jain Shasan

Page 55

( ૪૭ )
t હાય રે હાય ! ગજબ થઈ ગયા. અરે ચેારા આવીને મ્હારૂ સર્વસ્વ લૂંટી ગયા. હાય ! ચિલ્લણા બહેન ! તું હાં ચાલી ગઈ ? અરે કાઈ આવે રે! મ્હારી બહેનને રાજાશ્રેણિક લેઈ ચાલ્યા જાય છે, ઢાડા રે ઢાડા ! ગજબ થઈ ગયા. અરે! મહા અનર્થ થઈ ગયા. હાયરે હાય! હું શું કરૂ? હાં જાઉ* ?'
ઈત્યાદિ સુજ્યેષ્ટાનું રૂદન સાંભળીને રાજાના કર્મચારીએ ઢાડી આવ્યા, ધીરે ધીરે આ અનર્થની ખબર રાજાચેટકે પણ જાણી, રાજાચેટક રાજ્યસિહાસનથી ઉતરી ઢાડવા લાગ્યુંા. રાજાએ તેજ સમયમાં ઘણા આવેશમાં આવીને પેાતાના ‘ વીરાંગઢ ’ નામક સેનાપતિને આજ્ઞા આપી કે: “ હું વીરાંગદ! હમણાં તમે આપણી સેનાના વીરપુંગવાને લેઇને જા, અને રાજાશ્રેણિકને મારી ચિલ્લણાને લેઈ આવે. જોજો, દુષ્ટ શ્રેણિક નાશી જવા ન પામે, તે દુષ્ટને આ અપરાધનેા ક્રૂડ અવશ્ય મળવા જોઇએ.”
રાજા ચેટકની આજ્ઞા થતાંજ સેનાધિપતિ વીરાંગઢ સેનાને તૈયાર થવા આજ્ઞા આપી, યુદ્ધનાં વાજાં વાગવા લાગ્યાં અને યુદ્ધગાયકાએ આ પ્રમાણે યુદ્ધગીત ગાવું આર’ભ કર્યું:અરે સૈનિકા ! ધાય આવા સુઆવેા, વિજય રાગથી રાગ ગા સુગા; વધા વીરતાથી અરે ! શૂર !ધાઓ, ખેંચી રાયશ્રેણિકને આશુ લા. કૃપાણા ઉધાડે। હવે કંઈ ન સાચા, સુભાલા વડે શત્રુગણુ ખૂબ કાચો; હ્યુકે તીર ઝટથી મહાશસ્ત્રભારી, મચે યુદ્ધનું દ્વન્દ હા ! હા ! પ્રચારી. અરે વીર છે। વીરતાને બતાવેા, અરે શૂરસેના વધાવા વધાવા; ગઈ ચિલણા પાછી લાવા સુલાવા, વળી વીર ‘ વિદ્યા ’ બતાવા બતાવા
*
'