________________
( ૪ )
એકાદશ પ્રકરણ.
રાજા ચેટકના અ’ત:પુરના આંતરિક ભાગમાં એક
- સુંદર બગીચા અનેલા છે, નાં, લીલાં લીલાં વૃક્ષા દેખીને એમ અનુમાન થાય છે કે ઋતુપતિ વસંત સસારના ત્યાગ કરીને અહિં જ નિવાસ કરેછે, અનેક પ્રકારનાં કુલ-ફૂલાની શાભા, આ સ્થાનને સ્વર્ગ જેવું રમણીય અનાવવામાં કૃતકાર્ય થઈ રહી છે. એક તરફ કેમલ મધુર પક્ષીઓના કલ-રવ, બીજી તરફ જાત જાતના મુઆરાની લહેરિઆ ચિત્તને લાભાવી રહી છે, આ બગીચાના પુષ્પપાગના ાથી મિશ્રિત વાયુ, મસ્તકને પરિપૂર્ણ કરી છે. ન્હાનાં ન્હાનાં તળાવેાના મધ્યમાં રંગ-બેરંગનાં ક્રમળે ખિલેલાં છે. તેના ઉપર ભ્રસરાની માળા ઉડતી એવી માલૂમ પડી રહી છે, કે માના, પ્રકૃતિદૈવી જલ દેવતાઓને અલંકૃત કરવાના નિમિત્તથી માળા પહેરાવી રહી છે.
આ પરમ સુંદર ભાગના એક ચમૃતરા ઉપર રાજકન્યા સુજ્યેષ્ટા એડી છે, હેને આ ઉપવનની શાભાનું કંઈ ધ્યાનજ નથી, મુજ્યેષ્ટા આ સાંસારિક મુખ તરફ દષ્ટિપાત પણ કરતી નથી. તે પોતાના શુદ્ધ નિર્મલ હૃદયમાં કહી રહી છે કે! “ ધિક્કાર છે સાંસારિક ભાગાને ! ધિક્કાર છે તે વિષય
-
૭
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
