________________
(૫૦) વાસનાની લાલસાને, કે જહેના કારણથી સહેદરા બહેન, બીજી બહેનને ઠગે છે. આહા! સંસારનાં ક્ષણિક સુખ મનુને કેવો અબ્ધ બનાવી દે છે? કેઈ કવિએ ઠીક જ કહ્યું છે કે
"जन्मेदं बन्धनान्नीतं भवभोगोपलिप्सया । ... काचमूल्येन विक्रीतो हन्त ! चिन्तामणिमया ॥"
ઠીક છે. સંસારના ભોગેની લિસામાં પડીને આજન્મને, મહું બધાથી બાંધી દીધો. હાય! મેં ચિન્તામણિ સમાન મહારા આત્માની કંઈ કદર નહિં કરી, અને હેને કાચના મૂલ્યથી વેચી દીધે, ”
આ પ્રમાણે કહી, સુચેષ્ટા પુન: મનમાં કહેવા લાગી:ધિક્કાર છે, આ ક્ષણિક સુખોને, કે જે પહેલાં રાગરૂપમાં ફસાવીને પછી નરક તરફ ખેંચી જાય છે. હેની રમણીયતા પ્રારંભમાં તો સુખકર માલમ પડે છે, પરંતુ પરિણામમાં હમેશાં દુ:ખદાઈ રહીને મર્મચ્છિદ કલેશને આપે છે. આ બેગેમાં શરીરનું બળ નાશ થવા સિવાય બીજું કંઈ ફળ પ્રાપ્ત થતું નથી. આ
આ પ્રમાણેના વિચારથી, સુષ્ટાને પર્વકર્મના ઉદયથી હેના હૃદયમાં જ્ઞાનને વિકાશ થયે, અને સાંસારિક વિષયોની નિસ્સારતાના તત્ત્વને સમજીને વિરાગમાં યુક્ત થઈસુષ્ટાએ પોતાના મનમાં વ્રતગ્રહણ કરવાનો નિશ્ચય કર્યો અને પોતાના પિતાને આ દરેક વૃત્તાન્ત નિવેદન કર્યું.
આ દેશની અંદર કેઈ સમય એ હતો, જયારે જ્ઞાનને
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
