________________
६६
सप्तम जोगोपजोग विरमण व्रत.
ते कर्म व्यापारादि क्रियारूप एम बे, त्यां जोगना वली वे नेद बे. एक उपजोग, अने बीजो परिजोग, तेमां जे चीज एकज वार जोगमां आवे . जेम आहार, पुष्प ने विलेपनादिक, ते उप a. ने परिजोग एटले जे वारंवार जोगमां यावे ते, जेम जवन, वस्त्र, स्त्रीप्रमुख तथा कर्मथी एमबे एना नेद घणाबे, ते यगल ल खशुं, वे एक, ए जोगोपभोग ते जोजन वस्त्र स्त्रीयादिकथी तथा बीजो, कर्म व्यापार क्रियाथी. तेमां प्रथम जोजनादिकथी कहे.
त्यहां श्रावकने उत्सर्गमार्गे निरवद्य आहार लेवो, तेनी शक्ति न होय तो सचित्त वस्तुनुं परिहारी थनुं, कदापि ते पण न थाय तो स चित्त वस्तुनुं परिमाण करी लेबुं. अने बावीश अजदय, वत्रीश अनं तकाय प्रमुख दुर्गतिना हेतु जाणी, अवश्य त्याग करवा. एमां पण. पूरी शक्ति न होय तो, पोताना मंदवीर्यनो पश्चात्ताप करीने परि माण करीले. तेमां प्रथम वावीश अजक्ष्यनां नाम लखेडे.
१ वडनी पीपु, २ पीपलानी पीपु, पारस पींपलीनी पीपु, तथा ३. ल ए पण पीपलनी जातिविशेषठे, ४ जंवरनी, पीपु, ५ अने कालुंबरनी पीपु, ए पांचे वृनां फल अनदय बे, ए पांचे फलमां मरकी सरखा मरकी जीव बे. आकारथी ते जीव, सर्व सरखा थाय
·
. ए माटे ए पांचे फल अजय बे. वली ६ मध, मदिरा, Ե मांस ने ए माखण, ए चार वस्तु जेवो ए वस्तुनो रंगठे तेवाज रंगना तेमां निरंतर असंख्य जीवो उपजे ठे वली ए चारे वस्तु महा विगयठे. ए क्षण करवायी घणोज विगाड करे, का मादिक दोषोने वधारे. प्रथम तो ए वस्तु हिंसा कस्या विना यती नयी ने पठी पण चेतनाने बगाडे, ए माटे ए वस्तु जयते. वली पुराणादिक वैभवमार्गमां तथा कुराणादिक म्लेवशास्त्रमां पण मदिरा, मधु, मांसना घणा दोष कह्याठे, ए माटे ए चीजो तो, स्वपरदर्शनमां पण त्याग करवानी कहीवे. वली जांग प्रमुख ले
,
