________________
१७०
ज्ञानातिचार स्वरूपं.
असझाइ तथा राजा, छत्रपति, महोटो देशाधिपति मरण पाम्यो होय तेना तखत उपर ज्यां,सुधी नवो राजा न वेसे, त्यां सुधी ते देश मांझा इत्यादिक अनेक सिद्धांतमां सझाइकाल कोठे. तथा म्लेच्छना तहेवारकालें एटले बकरीदें महाहिंसा थायवे. मा टे ते दिवसें केटलोएक कालरात्री प्रमुख, महा हिंसाना दिवस मां पण सिद्धांत एवं नहीं. तथा सो हाथमां पंचेंद्रिय जीवनुं क लेवर ज्यां सुधी पड्यं होय, त्यां सुधी सिद्धांत जे जिनप्रणीत सूत्र ते कांs aणाय गणाय नहीं. ए क्षेत्रथी असझाइ कहीएं. इत्यादि असझाना प्रकार श्रागममां घणा कह्याबे; तेमां सिद्धांत जण वुं तथा सांजल पण नहीं. ने जो नणे तथा सांजले, तो ज्ञाननो कालातिचार लागे.
B
·
२ बीजो विनयहीना तिचार ते गुरु, पुस्तक, तथा ज्ञान नां उपकरण जे पाटी, पोथी, ठवणी, कवली, सांपडा, सांपडी, ढ़ सतरी, वही, नोकरवाली तथा अढार जातिनी बीपिना अक्षर स हित कागल प्रमुख उपकरणने पग लगाडे, पगथी दावे, यूंक ल गाडे, यूंकी कर मूंसे, एठे हाथे स्पर्श करे, अक्षर उपर रेती नाखे, उपर वेसे, सूवे तथा फाडी नाखे, एवा मुखें एनो उच्चार क रे, कोइ द्रव्यना उपर अक्षर होय, तेने पासें राख्या थका त्यां व डीनीति, लघुनीति करे, लघुनीति, वडीनीति करतां उच्चार करे,
स्नान, मैथुन, पूजा करतां बोले, पुस्तकने वाले, जलमां वृ काडे, वेचे. इत्यादिक आशातना करे, अने गुरुनी तेत्री आशा तना न टाले, ते विनयही ना तिचार.
३ त्री जो वहुमाना तिचार. ते गुरु तथा पुस्तकादिकनुं घ मान न करे, तेमनी व राखे नहीं. वह साध्य धराप दरिवर्म पुरुषने धनप्राप्ति थयाथी जेवो यति आ काम जोगनुं फल साध्य मान्य पुरुषने घेर राजा पोतें चालीनेचार लागे. एम सर्व व्रतमां
