________________
तपाचारातिचार खरूपं.
१ए ___ उचितनक्तिक्रियारूप, ते श्रागमशैली प्रमाणे करे, ते विनयत
पाचार कहीयें; अने जे आगमोक्तिथी कमवेश करे अथवा विपरीत करे अथवा अण बूटतो करे अथवा दंलथी करे, ते विनयतप अतिचार कहीये.
३ त्रीजो वैयावञ्चतप अतिचार. ते जे साधु तथा श्रावकने, कुल, गण, चैत्य, संघ इत्यादिकनुं जेनुं जेनुं जेवू जेवू वैयावच्च करवू आगममां कडंबे, ते प्रमाणे तेनुं वैयावच्च करे, त्यहां वै यावच ते रोगादिक विघ्न उपजे थके तेनो प्रतिकार जे उपाय विविध औषध, अंगमईन, पथ्य, जक्तादि योगमां तत्पर थश्न ‘क्तिपूर्वक करे, ते वैयावच्चतपाचार कहीये अने जे ते वैयावच्चनी वखतें काश् बानुं काढी टली जाय अथवा वैयावच्च खोटुं करे अने जे नक्ति विना अणबूटते करे अथवा दंनथी करे अथवा श्राचार्यादिकना जयथी करे अथवा पोताने करवानु, ते बीजा पासे करावे, तेने वैयावञ्चतप अतिचार कहीये.
४ चोथो सशायतप अतिचार. ते जे साधु तथा श्रावक पोत पोतानी योग्यता प्रमाणे श्रुताननो अभ्यास करे, ते ससायत पाचार कहीये. ते सतायतप, पांच प्रकारनुं. १ वांचवू, २ पू. ब्वु, ३ परावर्त्तवं, ४ अनुप्रेक्षा, ५ धर्मकथा.
१ त्यां प्रथम वाचनसशाय. ते जे श्रुतनुं गणवू नणाव, ते वांचनसशाय कहीयें.
बीजी प्रचणासलाय. ते जे जणवामां संदेह थयो, तेनुं शि ये पूवु अथवा गुरुये शिष्यने कहे.ते प्रवणानामें बीजी ससाय.
३ त्रीजी परावर्त्तनासलाय. ते जे पूर्वे लणेला श्रुतनुं गणवू अथवा गुरुये शिष्यनी परावर्त्तना सांजलवी अथवा परावर्तना करवानी प्रेरणा करवी, ते परावर्तनाससाय कहीयें.
४ चोथी अनुदाससाय, ते जे पवितश्रुतना अर्थनुं चिंतव
LEM
