________________
छादश श अतिथिसंविनाग व्रत. १४७ अहो ! महारांअतुल्याकर्मी दोष. ते साधुने वास्ते बकायनो आरंज महाराहार पानीपजावे, ते आधाकर्मी दोष, हार लेवामा म उद्देशिकदोष. ते जेवारें रसोइ करवा मांझे, तेवारें षनी प्रतीति करनारने कहेके, रसोइ घणी करजो. कारणके,साधु - कोश् दोषश्रावशे, तेमने सारी रीतें श्रापर्यं. जो रसोई घरमा पुष्कल मान जस्तो कोश्ने देवाय. कदापि रसोश कमती होय, तो देवाय न चनो त्यारें साधुने शुं अपाय ? ए माटे रसोश वधती करजो, एवी कति साधुनुं नाम लेनी वधारे रसोश करावे, ते उद्देशिकदोष. '३त्रीजो पूतिकर्मदोष. ते श्राधाकर्मी प्रमुख हर कोई दोषे दूषित एवो अशुझादार होय,ते शुझाहारनी साथै नेलवे,तेपूतिकर्मदोष.
४ चोथो मिश्रजातिदोष. ते घरमां कह्या करे के, रसोश उ तावलें बनावो. वखत योजे माटे जो वेलासर रसोश बनावो, तो कांश आपण जमीयें अने कांश साधुने पण आपीयें. ए माटे ताकीदथी रांधो. एम कही कहीने जे आहार बनाव्यो, ते मिश्र जाति दोषे दूषित आहार जाणवो.
५ पांचमो थापनादोष. ते जे गृहस्थ, नोजन वखतें एमक हे जे आज आ रसोश्मांथी आटलो आहार वाशणमां जूदो काढी राखो. ते जेवारें साधु श्रावशे, त्यारें देवो पडशे, एवी रीते व्यवहार करीने आप, ते पांचमो थापनादोष.
६ बहो पाहुडीदोष. ते साधुने आव्या जाणी चीज वस्तु आ गल पाउल खडनड करे, धकाधकीमा सावध क्रिया करीने सा धु आगल लावीने आहार थापे, ते पाहुडीदोष.
सातमो प्राकृतदोष. ते साधुने श्राव्यो जाणीने जो घरमां अंधारं होय, तो तेने मटाडवानो प्रयत्न करे, खडकी,जाती, वारी, वारणां, ए सर्वने तरत उघाडी नाखीने अजवावं करे, मनमां
