________________
એરંગલેલા
અદ્ધિ, સમદ્ધિ અને ગુણે વડે અનેક લેવાની ચાહના મળતા અમે અનેક બજાથી સમૃદ્ધ વાચએવાળા પ્રણાક ગામમાં થી પ્રયાણ કર્યું : નારાતે અને અમારી અનુકૂળતા પ્રમાણે રાજમાર્ગો પર થઈને જતા અમને હજારો લોકો દૂર દૂર સુધી જોઈ રહ્યા હતા (૧૧૭૧-૧૧૭૨) મિત્રના પરના મા સે સ્નેહને લીધે અમને વળાવવા "વ્યા હતા. એ રીતે બીજાઓને માટે દુભ અવા દબદબાથી અમે રામની બહાર ન કળ્યા (૧૧૭૨). આર્યપુત્રના કહેવાથી સારથિએ વાલન ભુિ રાખ્યુ, પ્રિયતમ પણ તેમા ચઢી બેઠે અને વાહન પાછુ ઊપડ્યું (૧૧૪) મુળ ધી, ન વર લેના ઊંચી ઊંચી ડાગના ખેતર ને ભથવારીઓ મારા જેવામાં આવી ચાતાઓ અને પઓ જોતા જોતા અમે જતા હતી (૧૧૭૫)
વાસાલિયા ગામમાં આગમન
અતિક્રમીને અમે ધીરે ધીરે વાસાલિય ગામ પહોચ્યા (૧૧૭૬) ત્યા અમે એક રમણીય, પ્રચંડ વટ મા જોયુ : [ qન શાખાઓ અને પMધટાવાળુ, મેરુપર્વતના શિખર સમ, 'ક્ષીગણેનું રહેઠાણ અને પ્રવાસીઓ ને વિસ્મયકારક તેનો પડારામાં રહેનારાએ અમને આ પ્રમાણે છે કરી (૧૭૭–૧૧૭૮) “ કહેવાય છે કે નિગ્રંથ ધર્મનાથના ઉપદેશક શી અને સવરથી સજજ વર્ધમાન છે તેમની વાસ્થ માથામાં અહી મેં રહ્યા હતા, (૧૧૭૯) મહાવીર બહી વર્ષાકાળમાં વાસા રહેલા તેથી અહી આ “વાસાલિય” નામનું ગામ વસ્યુ (૧૧૮૦) દેવ, મનુષ્ય, યક્ષ બસ, ગાધ અને વિદ્યાધરોએ જેને વ ન છે તેવું આ વટવૃક્ષ જિનવ ભક્તિને લીધે પૂજનીય બન્યું છે.” (૧૧૮૧)
તેની આ વાત સાંભળીને અમે બંને વાહનમાથી ઊતર્યા. અત્યત સહર્ષ અને ઉત્સુક નને, રોમાંચ અનુભવતા, ને વડને પ્રત્યક્ષ જિનવર સો ગણીને ઉત્તમ ભક્તિપૂર્વક મસ્તક નમાવાને અમે તેના મૂળ પાસે ઇ ડવત પ્રણામ કર્યા (૧૧૮૨-૧૧૮૩). હાથ જોડીને હું બેલી, હે તરુવર, તુ ધન્ય છે, કૃતાર્થ છે કે તારી છાયામ મહાવીર જિન રહ્યા હતા. (૧૧) વડની પૂજા અને ત્રણ વાર પ્રદક્ષિણા કરીને અમે પુષ્ટિ અને તુષ્ટિ ધરતાં વાહનમાં બેઠાં (૧૧૮૫). વધમાન જિનની એ નિશીહિયા (= અભાવધિ વાસસ્થાન)ની દર્શન અને વંદન કરીને હર્ષ અને સ વેગ ધરતી હું મારી જાતને કૃતાર્થ માનવા લાગી (૧૧૮૬)
