________________
તરંગલેલા
૧૭ મેક્ષ
પર તુ મનુબે ભવ પૂરતી છે માટે એટલી વિશિષ્ટતા છે કે સર્વ દુઃખોમાંથી મુક્તિ અપાવનાર મોક્ષપદને અહી થી જ જઈ શકાય છે. (૧૩૫૭). અજ્ઞાનરૂપી વૃક્ષથી ગીચ એવા સ સારૂપી મહાવનમા જિનવરાએ જ્ઞાન અને ચરણને નિવણે પહોંચવાના ધોરી માર્ગ રૂપે ચી માં છે (૧૩૫૮) કર્મની પ્રાપ્તિને સયમ અને યોગ વડે અટકાવીને અને બાકીના કમની તપ વડે શુદ્ધિ કરીને—અને એ રીતે સર્વ કર્મનો ક્ષય કરીને કર્મવિશુદ્ધ થયેલ છવ સિદ્ધ બને છે. (૧૩૫૯) એક સમયની અ દર તે અહી થી બંધારહિત પરમપદમા પહેચે છે, સંસાગ્ના ભયથી મુક્ત બને તે અક્ષય સુખવાળે મેક્ષ પામે છે (૧૩૬૦). અનેક ભવભ્રમણ કરવામાં પ્રાપ્ત થતાં કર્મોથી મુક્ત બને તે નિ સ ગ સિદ્ધોની સ્વભાવસિદ્ધ જાગતિને પામે છે. (૧૭૬૧) અનુત્તર દેવલોકની ઉપર ત્યાં ત્રણ લોકને મથાળે અજેને સુવાને અને ન ખ સમી વેત, છત્રરત્નવાળી પૃથ્વી છે (૧૩૬૨) સિદ્ધિ, સિદ્ધિદીવ, પથ્યપદ, અનુત્તરપદ, બ્રહ્મપર, લેકફ્તપિકા અને સીતા એવા તેના નામ છે (૧૩૬૩) આ ઈત્યાભાર કે મીનાથી એક યોજન પર લેકાત છે તેને ઉપલા ત્રીજા ભાગમાં જ સિદ્ધાનું અમથાન હોવાનું કહેવું છે (૧૩૬૪) સર્વ ભાવેને યથાર્થ રૂપમાં જાણતો સિદ્ધ, તેઝા રાગપને ખપાવ્યા હોવાથી તેમનાથી ફરી ખરડાતો નથી. (૧૩૬૫). આ ભવને છાડના અનિમ વેળાએ તેનું જે પ્રદેશના સ ચયવાળુ સથાન હોય તે સ સ્થાન તે સિદ્ધાવસ્થામાં હોય છે. (૧૩૬૬) તે આકાશમા, સિદ્ધોથી ભરેલા સિદ્ધાલયમાં, અન્ય અસખ્ય સિદ્ધાની સાથે અવિરુદ્ધ ભાવે વસે છે. (૧૩૬૭)
આ નાગ ને શમાગે ઉપદેશ આપ્યા, એટલ, ગૃહિણી, વર્ષથી રમાચિત થયેલાં અમે મતક ઉપર અજલિ રચીને તેમને કહ્યું, ‘તમારુ અનુશાસન અમે ઇચ્છીએ છીએ, (૧૩) પછી જ સાધન વિનયપૂર્વક વદન કરીને મારા પ્રિયતમે કહ્યું, “તમે ભરજુવાનીમાં સંગ તને તથા તેને લીધની દીક્ષા ધન્ય છ કૃપા કરીને મને કહી તમે કઈ રીતે થાય લીધું હું ભગવાન, મારા પર અમુક પા કરીને કહે, મને ઘણું જ કુતહલ છે. (૧૩૬– ૧૩૭૦). એટલે તે પ્રરા મન વાળા અને જિનવચનમાં વિશારદ શમણે મધુર, સ ગત અને મિત વચનામા, નિહિં કારણે અને મધ્યસ્થભાવે આ પ્રમાણે કહ્યું (૧૭૧). બમણને વૃત્તાંત
ચંપાની પશ્ચિમે આવેલા એક જનપદની બાજુને અટવા પ્રદેશ અનેક મગ, મહિષ, દીપડા અને વનગજેથી સભર હતો. તેમાં જ ગલાં ઊંડે, જંગલી પશુઓના કાળરૂપ અને નિ દા કર્મ કરના થાની એક વસાહત હતી (૧૭૭૨).
