Samavsaran Sahitya Sangraha

Author(s): Dharmtilakvijay
Publisher: Smruti Mandir Prakashan

Page 23

પગથીયાં છે. હવે તે સમવસરણની મધ્ય પીઠિકા જિનેશ્વરના શરીર જેટલી ઉંચી અને બસો ધનુષ લાંબી પહોળી (ચોરસ) હોય છે, તે પીઠિકા પૃથ્વીતળથી અઢી કોશ ઉંચે જઈએ ત્યારે આવે છે. ૯ ,
(કુલ વશ હજાર પગથીઆના પાંચ હજાર ધનુષ અને તેના અઢી ओश थाय छे.) जिणतणुबारगुणुच्चो, समहिअ जोअणपिहू असोगतरू । तयहो य देवछंदो, चउसीहासणपायपीढा ॥१०॥ जिनतनुद्वारदशगुणोच्च: समाधिकयोजनपृथु अशोकतरुः । . तदधश्च देवछन्दश्चतुर्सिंहासनपादपीठः ॥ १०॥ अवचूरिः- तिन्नेव गाऊआइं, चेईअरुक्खो जिणस्स पढमस्स ।
सेसाण बारसगुणो, वीरे बत्तीस य धणि ॥१॥ वीराद् द्वादशगुण एकविंशतिधनुःप्रमाणो (२१) भवति केवलोऽ: शोकस्तदुपरि शालवृक्ष एकादश(११)धनूंषि । एवमुभयोर्मिलने द्वात्रिंशद्धनूंषि (३२) चैत्यद्रुमो भवति, वीरस्येति सम्प्रदायः अत्र शालश्च श्रीवीरस्वामिनोऽभूत् । अन्येषां तीर्थकृतां न्यग्रोधादयः। उक्तं च समवायाले"चउवीसाए तित्थयराणं चउवीसं चेइअरुक्खा हुत्था । तं जहा१ निग्गोह २ सत्तवन्ने, ३ साले ४ पिअए ५ पिअंगु ६ छन्नाहे । ७ सरसे अ ८ नागरुक्खे, ९ माली अ १० पिअंखुरुक्खे अ ॥१॥ ११ तंदुग १२ पाडल १३ जंबू, १४ आसत्थे खलु तहेव १५ दधिवत्तो। १६ नंदीरुक्खो १७ तिलओ, १८ अवंगरुक्खो १९ असोगो अ ॥२॥ २० चंपय २१ बउलो अ तहा, २२ वेडसरुक्खो तहेव २३ धवरुक्खो । २४ सालो अवद्धमाणस्स, चेइअरुक्खा जिणवराणं ॥३।।"[ सूत्र-१५७ ]
बत्तीसं धणुयाई, चेइअरुक्खो अ वद्धमाणस्स । निच्चोउगो असोगो, उच्छन्नो सालरुक्खेणं ॥१॥ सच्छत्ता सपडागा, सवेइया तोरणेहिं उववेआ । सुरअसुरगरुलमहिया, चेइअरुक्खा जिणवराणं ॥२॥