________________
આચાર્ય-ઉપાધ્યાય : આ. શ્રી દેવેન્દ્રસૂરિએ સં. ૧૩૨૩માં પાલનપુરના મલ્લાદન પાર્શ્વનાથના જિનપ્રસાદના ઉપાશ્રયમાં પં. ધર્મકીર્તિને ઉપાધ્યાયપદ આપ્યું. આ પ્રસંગે પદવીના મંડપમાં કેસરનો વરસાદ થયો. એ જોઈ સૌ ખુશી થયા અને સૌએ આ ઘટનાને તેમના યુગપ્રધાન બનવાની એંધાણી માની લીધી.
બે આચાર્યો (પૂ. દેવેન્દ્રસૂરિ પૂ. વિદ્યાનંદસૂરિ મ.)ના લગભગ ૧૫ દિવસના અંતરે થયેલા સ્વર્ગવાસથી શ્રીસંઘ ભારે મુંઝવણ અનુભવવા લાગ્યો. છેવટે સૌએ ઉ. ધર્મકીર્તિને યોગ્ય જાણી ગચ્છનાયક બનાવવાનો નિર્ણય કર્યો.
વડગચ્છના સગોત્રી આચાર્યો તથા વૃદ્ધપોષાળના આ. ક્ષેમકીર્તિસૂરિએ સમયસૂચકતા વાપરી, ગુરુદેવના સ્વર્ગગમન પછી છ મહિનામાં એટલે સં. ૧૩૨૮માં વિજાપુરમાં ઉપા. ધર્મકીર્તિને આચાર્યપદવી આપી, આ. : શ્રી ધર્મઘોષસૂરિ નામ રાખી, આ. શ્રી દેવેન્દ્રસૂરિની પાટે સ્થાપન કર્યા. એ પછી આ. શ્રી ધર્મઘોષસૂરિ તપાગચ્છના નાયક બન્યા. તેઓ વિદ્વાન, ચમત્કારી સિદ્ધપુરુષ અને પ્રભાવક યુગપ્રધાન આચાર્ય હતા.
પ્રતિષ્ઠા-સંઘયાત્રા - આ.શ્રીધર્મઘોષસૂરિ પાસે વિજાપુરમાં શ્રાવક પેથડે પરિગ્રહ પરિમાણ વ્રત લીધું હતું. તે વિજાપુરથી માંડવગઢ આવ્યો. ગુરુકૃપાથી ધીમે ધીમે તે ધનવાન બન્યો. તેણે આ. શ્રી ધર્મઘોષસૂરિને મોટા ઉત્સવથી માંડવગઢમાં પ્રવેશ કરાવી ચોમાસું કરાવ્યું. આ.શ્રી ધર્મઘોષસૂરિની અધ્યક્ષમાં શત્રુંજયતીર્થનો છ'રી પાળતો યાત્રાસંઘ પણ તેણે કાઢ્યો.
ચમત્કાર-આ. શ્રી ધર્મઘોષસૂરિએ ગિરનારની યાત્રા કરીને સંસ્કૃતમાં ગિરનાર તીર્થકલ્પ (શ્લોક ૩૨) બનાવ્યો. પ્રભાસપાટણના સમુદ્ર કિનારે ઊભા રહી, તેની વિનંતિથી “મંત્રમય સમુદ્ર સ્તોત્ર' બનાવ્યું. એ સમયે તરત જ સમુદ્રમાં એકદમ મોટી ભરતી આવી અને તેમાંથી રત્નો ઊછળીને બહાર આવ્યાં. આચાર્યશ્રીના ચરણ પાસે રત્નોનો મોટો ઢગલો થઈ ગયો. સૌ ચમત્કાર પામ્યા.
-
-
૪૦.
–
