Book Title: Rushimandal Vrutti Purvarddha
Author(s): Shubhvarddhansuri, Harishankar Kalidas Shastri
Publisher: Jain Vidyashala Ahmedabad
View full book text
________________
(१९७) ऋषिममलत्ति-पूर्वाई. जयसेना नामनी स्त्री हती. तेनने सायेज नत्पन्न श्रयेला नंद अने नंदन नामना वे पुत्रो हता. कोइ दिवस ते बन्ने जगान पितानी रजा ला सार्थवाहनी साथे नागपुर नगरमा वेपार करवा माटे गया. त्यां वेपार करता एवा तेनए दैवयोगथी एक महामूल्यवालुं रत्न मेलव्युं. पठी ते बन्ने जा रत्ननी श्चाश्री एक बी. . जाने मारवानी श्छा करता उता नदीमां गया. त्यां एके कह्यु. “ए रत्न में मेल व्यु ते." बीजाए कडं के, "अरे ए तो म्हारं .तुं खोटो लोन करे .” पनी तेन क्रोधथी राता नेत्रवाला बनी परस्पर एक बीजाने मार मारता बता नदीने कांठे आध्यानश्री पृथ्वी नपर पमया. त्यां तेन मृत्यु पामीने हवणां वनमा पदी श्रयाने. तेन परस्पर एका थर क्लेश करता हता एवामां तेननां शरीरमा में प्रवेश कस्यो हतो.”
आ प्रमाणे कही देवता पोताने स्थानके गयो एटले विस्मय पामेला स. नाना लोकोए मेघरथ राजाने पूज्यु के, “हे राजन् ! ए देवता कोण हतो के. जेणे भावी माया करीने निरपराधी एवा आपने आवा महा प्राणसंकटने विषे नाख्या ?" मेघरथ राजाए कहूं. “जो तमने ते वातनुं आश्चर्य होय तो सावधान प्रश्ने म्हारुं वचन सांजलो.
आ नवश्री पांचमे नवे अनंतवीर्य वासुदेवनो म्होटो नाइ अपराजित नामनो वलदेव हुं पोते हतो. ते वखते दमितारि नामनो राजा अमारो शत्रु प्रतिवासुदेव हतो. अमे तेनी पुत्रीनु हरण करीने तेने मारी नांख्यो. त्यांची ते संसाररूप अटवीमालमतो नमतो अष्टापद पर्वतना मूलनागमां को तापसनो पुत्र थयो. ते त्यां वाल तप करी मृत्यु पामीने ईशान देवलोकमां देवता थयो. को वखते ते ईशान लोकनो इंश म्हारी प्रशंसा करतोहशे ते सांजली श्रा देवता तेने असदहतो तो अहिं आव्यो अने तेणे अहिं जे कां करयुं ते तो तमे प्रत्यक्ष जोयुं .”
हवे पारेवो अने सिंचालो ए वने जणा पोतानुं अने देवतार्नु वृत्तांत जागी जातिस्मरण झान पाम्या; तेथी तेन पोतानी वाणीमां राजाने कहेवा लाग्या के, “हे स्वामिन् ! अमे या अमाझं पोतानुं चरित्र सांजली वैराग्य पाम्या वीये, माटे हवे अमार जे कांड करवू योग्य होय ते कहो." राजा मंग्य कह्यु. तमे सम्यक टिपगुं धारण करी पापने नाश करनारुं अन.
