Book Title: Rushimandal Vrutti Purvarddha
Author(s): Shubhvarddhansuri, Harishankar Kalidas Shastri
Publisher: Jain Vidyashala Ahmedabad
View full book text
________________
( ३२४ )
ऋषिमंगलवत्ति - पूर्वाई.
बोकावा माटे रावणना पुत्र तरफ प्रयाण करयुं. ते वखते पोतानी तर तावले आता विभीषणने जोइ रावणपुत्रो विचारवा लाग्या. “जो के ना पक्षमां गयेलो विभीषण प्रमारी साथे युद्ध करवा आवे बे, तो पण टाकुलीन एवा श्रमारे ते पूज्यनी साथे शी रीते युद्ध कर ? माटे दवणा आपणे युद्ध मार्गश्री निवृत्ति पामवुं अने या शत्रुन पण मृत्यु पामशे. वली अत्यारे काको अत्यंत रुष्ट थयेला बे, माटे आपले जता रहीए. " आम विचार क| जेटलामां ते बन्ने जणा युद्धश्री निवृत्ति पाम्या तेटलामां विभीषण, जामंगल तथा सुग्रीवनी पासे श्रावी पहोच्यो. राम पण तुरत त्यां श्रव्या. नागपासना बंधनथी पीमा पामता ते बन्नेने जोइ राम लक्ष्मण बहु खेद पाम्या. पी जेणे पूर्वे वरदान आप्युं हतुं ते त्रण नेत्रवाला सुपर्ण (गरुम) देवनुं रामे स्मरण करयुं; तेथी ते देवताए तत्काल त्यां श्रावीने शत्रुने त्रास करनारी मृगैइनाद नामनी अपूर्व विद्या तथा दलमुशल रामने प्यां वली तेणे लक्ष्म विद्युन्मुख नामनी म्होटी गदा, गरुमयुक्त ध्वजावालो शस्त्रथी पूर्ण एवो दिव्यरथ, गारुमी विद्या अने देदिप्यमान एवां दिव्य शस्त्रो आप्यां पी ते देव राम लक्ष्मणनां चित्तने प्रसन्न करी पोते संतुष्ट थयो बतो पोताने स्थानके गयो. वली लक्ष्मणने देवताए, आपेला रथनी ध्वजा नपर रहेला गरुरुनी दृष्टि मात्रथी क्षणमात्रमां सुग्रीव तथा नामंकलना तुटी गयेला नागपास arat श्री रामनी सेनाने विषे जय जय शब्द थवा लाग्यो. पटी जाणे बन्ने सैन्यना सुनटोने विश्रांती आपवा माटेज होयनी ! एम सूर्य अस्त थयो एटले बने सैन्य पोतपोताने स्थाने जड़ पोतपोताना सुनटोने उपचार करवा लाग्या. पढी प्रजाते फरी जाणे वन्ने सेन्यनी युद्धक्रीमा जोवाने माटेज होयनी एम सूर्य उदय पाम्यो एटले वली बन्ने सैन्यनुं दारुण युद्ध चाल्युं श्रा वखते ते महा रणसंग्राममां अग्रेसर एवा सुग्रीव अने नामंगल विगेरे मुख्य जुपतियोथी राक्षसोनुं सर्व सैन्य क्षणमात्रमां नाशी गयुं. कारण के, विजय तो पुण्यवाननोज दोय ठे. पोतानी सेनानी जंग जोइ अत्यंत आकुल धयेलो, सक क रेला दिव्य आयु वालो ने शत्रुनो वध करवा माटे बहु स्पृहा करनारो रावण रणभूमिमाँ आव्यो. ते वखते काल समान प्रकृतिवाला रावणना सन्मुख न जो रही युद्ध करे एवो कोइ समर्थ सुनट रामना सैन्यने विषे नहोतो. पोतान.
३
