________________
૬૪
છે' એમ જાણી પકડયા, તેથી મે' ભયભ્રાંત ખનીને કહ્યુ કે “હે સિપાઈઓ ! હું ચાર નથી, પણ એક મુસાફર બ્રાહ્મણુ છુ. તેથી તમે સત્ય ચાર ખેાળા, આ ચારીના માલ કમ પરિણતિએ પ્રેરેલા કાઇ પણ ચારે હું સૂતા હતા ત્યારે મારા આશીકે મૂકી દીધેલ છે. તેથી કરી તે ચારને પણુ સિપાઈઓએ પકડયા, અને બંને જણને રાજસભામાં લઈ ગયા અને સિપાઈએએ જેવા બન્યા તેવા વૃત્તાંત રાજાને કહ્યો, તેથી રાજાએ ન્યાયમાં નિપુણતા હાવાથી અમે બંને પાસે દિવ્ય કરાવ્યું, તેમાં કાઇપણ પ્રકારે ચાર શુદ્ધ થયા, તેથી તેને છેડી દીધેા, અને ચાર જાણી મને પકડયા. હું ભયભ્રાંત બની વિનવવા લાગ્યા કે–મે આ લીધું નથી અને ચાર નથી, મારે આ હાર કુંડલાનું કાંઈ પણ પ્રયાજન નથી, તેથી રાજાએ કાપાયમાન થઈ આજ પ્રત્યક્ષ ચાર છે, એમ ફરમાવી શૈલીની શિક્ષા કરી. તેથી સિપાઇઓએ ગધેડા ઉપર બેસારી મસ્તક ઉપર ફાટેલ છત્ર ધારણ કરી ગળામાં રામપત્રની માળા લટકાવી, ગળામાં રાતાકણુવીર પુષ્પની માળા પહેરાવી રૂસનાઇના તિલકાએ શરીર શૈાભાવી, આગળ વિષમ ઢોલ વગાડવા માંડયો. કલકલાટ કરતાં છેકરાઓના ટાળાં ચાતરફ ફરી વળ્યાં અને લુંટારા લેાકેા ઉપહાસ કરવા લાગ્યા, મરણુ ભયથી કાંપતા હું, હું નિય વિધિ ! નિરપરાધીને આ કુલકલકભૂત આળ તે શા માટે ચડાવ્યું :અને નિરપરાધીના વેરી હૈ વિધિ ! મને આ મહાદુ:ખમાં કેમ હડસેલી મૂકયે ? એમ કરુણ સ્વરે રાવા લાગ્યો. આ ચાર છે તેમ નગરના ત્રિકચતુષ્ક અને ઘણા માર્ગોમાં પ્રસિદ્ધિ કરી ભમાડી મસાણમાં લઇ ગયા, અને
