________________
૪
તે જોઈ ને રહ્નચૂડકુમારે કહ્યું, કે-અટ્ઠા આ મંદિરની કેવી સુંદરતા છે ? હું માનું છું કે તમામ રત્નાકરના રત્નાએ મંદિર આ મંદિર બનાવેલ છે. અને સમગ્ર સુરિગિરના સેાનાએ કરી નિપજાવેલ
સબંધી
રત્નચૂડના તર્ક છે. સકલ ત્રણ જગતના દ્રવ્યને ખરચી કરાવેલ છે. આ મંદિરના બનાવનાર સુરાસુરને સઘ લાગે છે, અને આને મનાવતાં હજારો યુગ કાલ ચાલી ગયો હશે; કારણ કે પરિમિતરત્ન અને સુવર્ણ દ્રવ્યોએ, અને અલપ કારીગરાએ સહિત, થાડાકાલમાં આવુ સુંદર મંદિર ખની શકે નહિ. તેથી તે જીવા પુણ્યશાલિ છે, કે જે અહી આ વસે છે, અને જે આ મંદિરનાં દર્શન કરે છે. હું પણ મારા આત્માને કલ્યાણભાગી માનુ છુ કે, મેં પણ આ મંદિર જોયું. આ પ્રકારે ચિતવતા હ વાળા અને કૌતુકવાળા મંદિરની અંદર પેઠા. અને શાંતિનાથ ભગવાનને જોયા. પ્રશાંતદંડે કરી ચાલી ગયેલ રાગદ્વેષ માહુને સૂચવી રહેલ એવા, અને ષ્ટિમાં શાંતરાગના પક હાવાથી હૃદયમાં રહેલા કર્ણા રસને સૂચવતા, અને પ્રસન્ન મુખકમળે કરી સર્વજીવામાં મૈત્રી ભાવને પ્રગટ કરતા હાય, અને નિરૂપમ જે અષ્ટપ્રાતિહાર્ય કરી ત્રણ જગતનુ પ્રભુ પણું જાણે દેખાડી રહ્યા હૈાય? અને ઉત્તમસુવર્ણ રત્નાએ જેમના દેહ બનાવેલ છે, અને કલ્પવૃક્ષના પુષ્પાની માળાએ અલંકૃત છે, ભ્યિ આભૂષણ્ણાએ કરીને જે શૅાભિત છે, તેવા શાંતિનાથ ભગવ‘તને દેખીને, અહા ! ભગવતની અદ્વિતીય કેવી શાભા છે. એમ ચિતવતા શરીરમાં રુંવાડા ખડા છે જેને એવે ખની, પ્રભુને નમસ્કાર કરી સ્તુતિ કરવા લાગ્યા.
