________________
૨૨૪
જિનેશ્વરના ભકત એવા શ્રાવક વર્ગને મહાન ઠકુરાઇવાળા બનાવે છે, અને ગુણવતામાં કમ ક્ષયની બુદ્ધિએ અને ઇતરમાં અનુક ંપાની બુદ્ધિએ સતત દાન આપે છે, કાઇક સમયે સિદ્ધાંતના સારને સાંભળે છે, અને કોઇક સમયે અનિત્યાદિ ભાવનાને ભાવે છે, અને કાઇક સમયે એકાગ્ર મન ધારણ કરી પાંચનમસ્કારનું ધ્યાન ધરે છે, અને કાઈક સમયે સામાયિક આદિ શિક્ષાવ્રતાને સેવે છે, અને કર તથા દડે કરી રહિત પરસૈન્યના ઉપદ્રવે રહિત, પૃથ્વીને ન્યાયપૂર્વક પાળે છે, નિરતિચાર અણુવ્રતા તથા ગુણવ્રતેને પાળે છે, અને શ્રાવકજનની ત્રીજી પશુ ઉચિત કરણી કરે છે, આ રીતે સ જનપદના લેાકોના અનુરાગવાળા રત્નચૂડ રાજા થયેલ છે.
કાઇક વખત વીણાને વગડાવવાની કળાએ રાજલેાકને આશ્ચર્ય પમાડે છે, અને કોઇક વખત કાવ્યોનું બનાવવું અને પ્રશ્નોત્તરીએ કરી પિતા સાથે ગોષ્ટી કરે છે, અને કોઇક વખત જીવ અજીવ પદાનિ વિચારે છે, અને કાઈક વખત ઉદાર અને વિદ્વાનજનને આલ્હાદ કરનાર કામભાગાને અનુભવે છે, અને કાઇક વખત અવસરે આવેલ જવલનપ્રભુદેવે અથવા ધૂમકેતુદેવે દિવ્યકામ લાગેા અર્પણ કરાય છે, અને તેમની સાથે વિશિષ્ટ વાર્તાલાપ કરાય છે. આવી રીતે પ્રજાનું પાલણુ કરતાં અને કેાઇ વખત શાશ્વત ચૈત્યાની યાત્રા કરતા રત્નક્રૂડના ઘણા કાળ પસાર થયા. હવે એક દિવસે ક્રમલસેન રાજા રત્નચૂડને રાજ્ય સોંપીને મહાવિભૂતિએ સાધુપણું સ્વીકારે છે, અને બહુ અભ્યાસ કરી અને દુષ્કર તપસ્યાએ કરી અસ્ખલિત ચરિત્રવાળા તે સલેખના તપને કરે છે. કાલ ધર્મ પામી નવમા ત્રૈવેયકમાં ઉપજે છે, ત્યાંથી
