________________
૧૪૮
પામવાવાળા ઉલિસિત હૃદયવાળા અને તેમ થઈ, ઉચ્ચે સ્વરે ખાલી ઊઠયા કે—અરે આ પત્ર કણે અહી નાંખ્યા? રાજલેાકાએ ઉત્તર આપ્યા કે—હે રાજન! અમે જાણતા નથી. તેથી રાજાએ ચિંતવ્યુ` કે—અરે આ તે ઈંદ્રજાલ છે? કે પત્ની વિરહથી તપી ગયેલ મને આશ્વાસન આપવા માટે કાઇએ કૃતિમ પત્ર લખી નાંખેલ છે? કે મારા ઉપર તથા તિલકસુંદરી ઉપર અનુકંપાવાળા બનેલ કોઈ અદ્રશ્ય દીવ્ય રૂપવાળાએ આ સત્ય પત્ર લાવી નાંખેલ છે ?, ગમે તેમ હા પણ હું આ પત્રના ઉત્તર લખું, તે દયાળુ દેવ તેણીને પહોંચાડી દેશે, એમ ચિંતવી ઉત્તર લખવા માંડયા.
સ્વસ્તિશ્રી બૈતાઢય પર્વતની દક્ષિણ શ્રેણીમાં રહેલ રથનેપુર ચક્રવાલ નગરથી રત્નચુડ રાજા, અત્યંત પ્રિય એવી પત્ની તિલકસુ દરીને સ્નેહપૂર્વક ભેટીને જણાવે છે કે— તમારે કુશલખેમના પત્ર પામીને મારૂ હ્રદય પરમશાંતિને પામ્યું છે. હૃદય ઉપર દુઃખે વહન કરી શકાય તેવા ચિંતાના ભાર હતા તે ઉતર્યા છે. પણ હૈ સુંદરી ? તારા વિરહમાં મારો હાલત આવી છે. નયસમાળ બ્ન વિસન વિસયા दुहंकरा लच्छी । तुह विरहे मह सुंदरि, नयरमरणं व पडिहाइ|| १ | રાજ્ય નરક સમાન, અને વિષયા વિષ સમાન, અને લક્ષ્મી દુ:ખ કરવાવાળી, હે સુંદરી! તારા વિરહમાં ભાસે છે।૧ !! વળી આગળ પાછળ પડખામાં, હું સુતનું! તું દેખાય છે. અને તારી ચિતાની શ્રેણી આ દિશાવલયને ખાળે છે; એમ હું માનું છું. મારા ચિતમાં તું વસે છે. તારા ગુણાની ગણતરી કરૂં તા પાર આવતા નથી, શય્યામાં પણ તુ
