Book Title: Ratnachud Rajani Katha
Author(s): Manivijay Granthmala
Publisher: Manivijay Granthmala

View full book text
Previous | Next

Page 226
________________ ઉપર છત્ર ધરાણું, અમ ખારે કર્યો. અને હાથીએ. સુગંધિત પાણીથી ભરેલ કલશે કરી અભિષેક કર્યો, અને બંધ ભાગમાં ચૂંઢવતી અમરદત્તને બેસાડ. તે વાર પછી વાજિંત્રો વાગવા લાગ્યાં, ભાટચારણે બિરૂદાવલી બોલવા લાગ્યા, અને તે રાજકુમારને રાજમહેલમાં લઈ જવામાં આવ્યું, અને અમરદત્ત મહારાજવી બન્યું. મહાન એછવે કરી રત્નમંજરીને પણ તેને પટરાણી બનાવી. સર્વને પ્રદ ઉપજે, અને પિતાને સ્થાને સર્વરાજ્યને અધિકારો શેઠને બનાવ્યો. મિત્રાનંદ પણ કેટલાક કાળ ત્યાં રહીને તેણે પિતાના મિત્રને કહ્યું, કે હે મહારાજ ! મડદાના શ્રાપથી રક્ષણ કરવા માટે અત્યંત દુર દેશમાં હું મું, તેથી તમારે મનમાં ખેદ ન કરે; એમ મિત્રાનંદે તેને કહ્યું. મરણ ભયથી બીઈને આ જાય છે, માટે તેને શું કરવા નિષેધ કરું? એમ વિચારોને રાજાએ સહાય કરનાર બહાદુર મનુષ્ય તેને સાથે આપ્યા, તેની સાથે મિત્રાનંદ દેશાંતર ગયે. રાજા પણ તેના વિરહથી શેકવાળ બન્યું. હવે રાજાએ ઉમદા વિષય સુખને ભેગવતાં બહુ કાલ પસાર કર્યો. તે અવસરમાં રત્નમંજરીને કમલગુપ્ત નામને પુત્ર થયે. એક દિવસ બહુ શિષ્યએ ચુત ચતુર્દાની મુનચંદ્રસુરીશ્વરને ઉદ્યાનમાં ગયેલ રાજાએ દીઠા. તેણે સૂરીશ્વરને વિનયપૂર્વક વંદન કર્યું, સૂરીશ્વરે ધર્મલાભ આપે. રાજા તેમના પાસે બેઠે. આચાર્ય ભગવંતે ધર્મદેશના આપવી શરૂ કરી. હે રાજન! દુઃખરૂ૫ અસાર આ સંસાર છે. તેમાં મનુષ્યપણું પામવું તે અતિ દુર્લભ છે. લીમી હાથીના કાન પેઠે ચપળ છે, અને જીવતર કુશવાસના અગ્રભાગ ઉપર રહેલ જલબિંદુ પેઠે અનિત્ય છે. ઈંદ્રજાલ અને સુવર્ણકટી

Loading...

Page Navigation
1 ... 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240