________________
મહસેન રાજા પ્રબલ છતાં તારાથી કબુલેલ દ્રવ્ય એળવાશે. નહિ, આમ કહી રાજા પાસે જઈ હું ફરીયાદ કરી, મારું દ્રવ્ય ગ્રહણ કરીશ. એમ વિચારી તે કાપડ બજારમાં ગયે, અને સુંદર પહેરણ ખેસ કેડે બાંધવાને પટ તથા સુમઘનતાંતણવાળો વિશાળ પટ ખરીદ્યો, અને તે વસ્ત્રો પહેરી ઘણું તંબેલ લઈ સુગંધી કુલે ખરીદી કપુર કસ્તુરી મિશ્ર કેશરના વિલેપનથી અંગની શોભા કરી સાયંકાલે વસંતસેના વેશ્યાના ઘેર ગયે. હર્ષ પામીને વેશ્યાએ ઉપચાર વિનય કર્યો. મિત્રાનંદે પાનબીડા અને સુગંધી પુષ્પ વેશ્યાને આપ્યાં, અને ચાર ટાંકોએ ભરેલી વાંસળી વેશ્યાને સેંપી, તેણુએ પિતાની માતાને સેંપી, અહે આની કેવી ઉદારતા છે? એમ વેશ્યા અને તેની માતા તેનાં દઢ અનુરાગી બન્યાં. વિશિષ્ટ કથા વિને કરી કેટલોક કાળ પસાર કર્યો. રાત્રી પડી અને વાસભુવનમાં ગયાં. ઉચિત આસને વેશ્યા બેઠી મિત્રાનંદ પણ દેવના ધ્યાનના બહાને શરીર પટે કરી, ઢાંકી એક ચાકળામાં બેઠે, પદ્માસન કર્યું. ઉઠે હવે મોડું થાય છે. એમ વારંવાર વેશ્યાએ કહ્યા છતાં ઉત્તર આપ્યા વિના સંપૂર્ણ રાત્રી ધ્યાનમાં બેસી રહ્યો.
પ્રભાતે વાસભુવનથી બહાર નીકળે, નિંદ્રાથી ઘુમતાનેત્રવાળી વેશ્યાએ પોતાની માતાને રાત્રિને વૃત્તાંત કહ્યો. તેણીએ કહ્યું કે આને સારા પ્રકારે તું ઉપચાર વિનય કર. તેણે આપેલું દ્રવ્ય હજુ આપણુ કબજાનું ન ગણાય. વેશ્યાએ તે કબુલ કર્યું, અવસરે મને ભેજનાદિક કરે છે સનેહયુકત વાર્તાલાપ કરે છે, મન ખોલાવવા માટે આંખના વિકાર કરે છે, રતિ સુખ માટે સ્તન વિગેરે
