Prakarana Sukhsindhu Part 2

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Vitthalbhai Jivabhai Patel Ahmedabad

Page 452

१२६
विचिन्वन्ति बुधा धर्म, ततः सत्यव्यवस्थितिः । तयैव पूज्यता सुलभा, सा तु लोके सुदुर्लभा ॥ ३८४ ॥
तच्चवे दिन लोके, मामनीयो वचस्त्रिभिः ।
तन्मार्गयायिनां पुंसां न किञ्चिदवशिष्यते ॥ ३८५ ॥ विवेकनेत्रहीनानामपवर्त्मनि जायते ।
स्खलना तत्र कोदोषो - निरालम्बः पतत्यधः || ३८६ ॥ प्रधानं चक्षुरेकं हि सद्गुरु संगमाभिधम् ।
तदन्तरा नरो नैव, विजानाति हिताऽहितम् ।। ३८७ ।। अचिरेण विवेकानौ, ज्वलिते कामवैरिणः । अनिवार्यविपद्राशि, व्रजन्ति शलभ स्थितिम् ॥ ३८८ ॥ विवेकवारिणा सिचे - बुद्धि भूरुहमन्वहम् ।
फलानि मधुराण्येव, लभते नात्र संशयः ॥ ३८९ ॥ कियन्त्यभ्यस्य शास्त्राणि, नराः केचिद्विखण्डिताः ।
परबुद्धिप्रकाशेन, बम्भ्रमन्ति भवावीम् ॥ ३९० ॥ विपरीतोपदेशेन, सत्फलं नैव लभ्यते ।
नहि निम्बतरुः कश्चि-दाम्रदा ने प्रभुर्भवेत् ॥ ३९९ ॥ उपदेशपदं प्राप्य, सफलं मनुते जनुः । तदेवाऽविबुधो, निन्दन्, विजहाति सुदूरतः ॥ ३९२ ॥