________________
स्तवनो ॥
(२७७ )
भेद भाव युत सारी रे ॥ मूरखकुं पंडित करे, जगतजन्तु हितकारी रे ||२|| श्री० ॥ शीतल चंद किरण समी, वार्णा जेहनी कहीए रे ॥ ते उवझाया पूजतां, अविचल सुखडां लहोए रे ॥३॥
॥ श्री साधुपद स्तवनम् ॥
॥ सकल विषय विष वारीने, आतमध्याने राता रे ॥ उपशम रसमां झीलता, निज गुण ज्ञाने माता रे ॥ १ ॥ हित घरी मुनिपद बंदीए ॥ ए आंकणी ॥ रत्नत्रयी आराधतां षट्रकाया प्रतिपाले रे | पंचिद्री जीपे सदा, जिनमारग अजुवाले रे ॥ हित० ॥ २ ॥ गुण सत्तावीश अलंकर्या, पंच महाव्रत धारी रे || द्वादशविध तप आदरे, चिदानंद सुखकारी रे ॥ हित० ॥ ३ ॥ नवविध ब्रह्मचारज धरे, करम महा भट जीत्या रे || एहवा मुनि ध्यावे सदा, ते नर जगत विदिता रे ॥ हित० ॥ ४ ॥ इतेि ॥
॥ श्री दर्शनपद स्तवनम् ॥
॥ सुगुरु सुदेव सुधर्मनी, सहहणा चित्त घरीए रे ॥ सात प्रकृतिनो क्षय करी, क्षायिक समकित वरीए रे ॥१॥ दरसणपद नित वंदीए ॥ ए आंकणी ॥ इण विण ज्ञान निःफल कयुं, चारित्र निःफल जाये रे ॥ शिवसुख ए विण ना मीले, बहु संसारी थाय रे ॥ ५० ॥ २ ॥ सडसठ्ठी भेदे शोभतुं, अजरामर फल दाता रे || जे नर पूजे भावसुं ते पामे सुख शांता रे || दशणपद० ॥ इति ॥