Kalyan 1962 09 Ank 07

Author(s): Kirchand J Sheth
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 14

૫૨૪ : રામાયણની રત્નપ્રભા
હું નિર્દોષ છું. મારા જરાય દોષ નથી.... તમારા પુત્ર જે દિવસે લંકા તરk પ્રયાણુ કરી ગયા એજ દિવસે રાત્રે પાછા આવ્યા હતા....' અંજનાએ એકીશ્વાસે કહી નાંખ્યું.
હા, માતાજી હુ' પણ ત્યારે હાજર જ હતી.' વસંતતિલકા પેાતાની સ્વામિનીના વહારે ધાઈ,
એસ એસ, બહુ શાણી થા મા. ચેરના ભાષ ઘંટીચાર. તે જાડે રહીને શા શા ધંધા કર્યાં છે, તે હવે અજાણ્યું નથી, સમજી ?' કેતુમતીએ વસંત તિલકાને પણ ઉધડી લઇ નાંખી.
આગમનની સાબિતી
- પણ હું તેમના
?
આપું
- કુલટા સ્ત્રીઓ બીજાને છેતરવામાં પણ પાવરધી હાય છે. મારા પુત્ર તને નજરે પણ જોવા ઇચ્છતા, તેના વળી તારી સાથે સંગમ તારી શાહુકારી મારે નથી સાંભળવી...'
નહાતા થાÀા?
તુમતીના મોટા અવાજ સાંભળી મહેલની દાસી ભેગી થઇ ગઈ.
અત્યારે ને અત્યારે મારા ધરમાંથી નિકળી જા. જા તારા બાપના ધેર. તારા સ્વચ્છાચાર અહીં નહિ નશે. સ્વચ્છંદાચારીઓ માટે મારૂં' ધર નથી....’
જ કહ્યું હતું. મારૂં હૈયું તમને ન જવા દૈવા માટે જ કહેતું હતું....પરંતુ તમે શીઘ્ર પાછા આવવાની શરતે ગયા....હજી આવ્યા નહિ...મારી આ દુશા તમારા સિવાય ક્રાણુ નિવારશે ?....’
• આ હા, જો તે માટી સાબિતી આપવા નિકળી પડી છે....બતાવ, શું છે સાબિતી ? -
- અંજનાએ આજે પેાતાનું પાત પ્રકાશ્યું. આજ દિન સુધી આપણે અંજનાને નિર્દોષ નિરઅંજનાએ પતિની આપેલી પતિના નામથી પરાધી માનતાં હતાં....પરંતુ જાત કજાત નિકળી..... અતિ વીંટી તુમતીને આપી.
તેને ગર્ભ રહ્યો છે....'
જાણે આભ તૂટી પડયું. ક્રૂર પ્રહારે। અને ધિક્કારાને અંજનાનુ કમલ-કામળ હ્રય કયાં સહી શકે? અંજના ભૂમિ પર ફસડાઈ પડી, પાછળ જ ઉભેલી વસંતતિલકાએ અંજનાને ઝીલી લીધી. શીતળ પાણીના છંટકાવ કરી, પંખાથી વાયુ નાંખી અજનાને ભાનમાં લાવી. પરંતુ અંજનાને આજે દુનિયા કરતી લાગે છે. તેની આંખમાંથી આંસુની ધારાઓ વહે છે...કરુણુ કલ્પાંત કરતી અંજના પતિને સાદ દે છે.
હે નાથ, તમે ક્યારે આવશે ? તમને મેં જતાં
તુમતી તે કલ્પાંત કરતી અંજનાને પડતી મૂકીને સીધી પહોંચી રાજા પ્રહલાદ પાસે.
તુમતીના ક્રોધથી રાતોચોળ ચહેરા જોઇ રાજા પ્રહલાદે વિસ્મયથી પૂછ્યું: “ કેમ શું થયું ? આટલો ધાં.....
• કૂળને આગ ચંપાઇ ગઇ છે....બાજુમાં પડેલા ભદ્રાસન પર બેસતાં તુમતીએ કહ્યું. ન સમજાયું.’
- હું ? ખાટુ....તદ્દન ખોટુ ....' પ્રહલાદ સિદ્ધાસન પરથી ઉભા થઇ ગયા. કેન્નુમતીની વાતને માથે વિજળી પાયા જેટલા આંચકા લાગ્યા. તેના માન્યામાં આ વાત ન આવી. રાજા મહેન્દ્રની પુત્રી અને પેાતાની પુત્રવધુ કદી પણ અધમ કૃત્ય ન કરે, એમ એનુ મન ખાલી યુ.
હું નજરે જોઈને આવુ છું....તે ગર્ભવતી થઇ છે. અને કહે છે કે તમારા પુત્રથી જ હું ગવતી થઇ છું ! પણ મારા લાડિલાએ તો એ કુલટાનુ માં પણ જોયું નથી....માં જોવા ય એ રાજી ન હતા....અને એનાથી એને ગર્ભ રહે? વળી તારણુ કેવી છે! પવનજયના નામની મને વીંટી દેખાડી........’
રાજા પ્રહલાદ ઉંડા વિચારમાં ગરકાવ થઇ ગયા. બાવીસ બાવીસ વષઁ સુધી....કાઇ દિ' અંજના માટે એણે અજુગતું સાંભળ્યું નથી કે જોયું નથી....એ અજના માટે આજે જ્યારે ખૂદ તુમતીને ફરિયાદ કરતી આવેલી જોઇ પ્રહલાદના ચિત્તમાં ખળભળાટ મચી ગયા.