________________
કલ્યાણઃ સપ્ટેમ્બર, ૧૯૨ : ૫૩૯
લત્તાઓનાં સપુષ્પ ચંડ કિનારા ઉપર ઝકી, શ્રી કેવી છે આ મનહર નગરીમાં રાજ્યમહેલથીએ દેવીને નમી રહ્યાં હતાં. એનું મનોહર દર્શન પ્રિય- અધિક ભવ્ય પ્રાસાદે, રંગબેરંગી સુમનાથી ભરેલો દર્શનને ચમકાવી રહ્યું હતું. ત્યાં તે દરથી સિંહ જેવું વન-ઉપવન, અપ્રતિમ સૌંદર્યવાળાં સ્ત્રી-પુરુષ, પણ એના કરતાં મોટું, શાહુડી જેવાં સિસોળિયાવાળું અશાંતિનું નામ નહિ. લોકો આનંદથી વાત કરી એક વિઝા પશુ એના ઉપર જ ધસી આવતું દેખાયું. રહ્યાં હતાં, કોઈ રેગી કે અસંતેષી હોય તેમ દેખીયુ તેની મોટી આંખમાં ખૂની ઝનન ટપકતું હતું, એની નહિ. જાણે અલકાપુરી જ જોઈ લ્યાને, પણ આ લાંબી છલાંગ હવામાં ભરાતી જોઈ, પ્રિયદર્શન ઝડ- બધા માણસો કયાં જઈ રહ્યાં છે? અને આ કર્ણ ૫થી સરોવરનાં ઉંડા જળમાં કુદી પડયો, પેલા મધર મંજલ સ્વર કયાંથી આવે છે? એની ધીરજ જંગલી પશએ પંજો ઉગામી, જડબાં ફાડી, ભયંકર ટકી નહિ. અવાજની દિશાએ એણે પોતાનું ગર ઘુરકાટ ચાલુ કર્યો, પણ જલશિકરમાં કુદી પડવાની હકાય. ભિનો નાદ, રનમય સમવસરણ, પ્રકાશમાં તેની હિંમત ચાલી નહીં, ક્રોધથી ધુંવાÉવા થઇ ઝળાંઝળાં થતાં મણિ-ર, દેવપ્રતિહાર વૃક્ષ, હવામાં પંછડી વિંઝતું તે ત્યાંજ ઉભું રહ્યું. પણ ધમચક આકાશમાં ઉંચે સુધી ટહેરાતી ઈન્વેજ પ્રિયદર્શન પાણીમાં ઊંડે ડુબકી મારી દર નીકળી પાપીઠ સહિત સિંહાસન, અને દેશનાનાં અમૃતવાર ગયા. બંને વચ્ચે અર્ધાક માઈલનું છેટું રહી ગયું, વર્ષાવી રહેલ મહાપ્રતાપવાન ત્રિલોકનાથ શા સામર પ્રિયદર્શન પાણીમાંથી નીકળી ઝડપથી એનાં સફેદ સ્વામીને એણે જોયા, સિદ્ધિનાં અજવાળાં પથરાતાં ગરુડ રફ પાછો ફર્યો.
લાગ્યાં, વિશ્વતેજસ્વી પ્રભુને જોઈ એ ઝડપથી નીચે શે દિશાએ ચંદ્રનાં અમૃત ઢળાંતાં હતાં,
ઉતર્યો અને સમવસરણમાં ઉત્તર ધારેથી પ્રવેશ કરી, વાતાવરણમાં જાણે મોગરાની સૌરભ ભરી હતી,
પ્રભુને ભાવપૂર્વક નમન કરી એ પણ પ્રભુનાં પદ-કમળ સફેદ ગરુડ વેગથી રસ્તો કાપી રહ્યું હતું, આકાશ
પાસે બેસી ગયો. વિશ્વવત્સલ પ્રભુ શ્રી સીમંધર સ્વામીને ચેકબું હોવાથી દૂરથી મહાવિદેહનાં પ્રતિહાર સરીખડાં
જ આપણું પણ સ્નેહ-ભાવપૂર્વક નમન હો! નમન હો!! મેરનાં ઉrગ સોનેરી શિખરો દષ્ટિ આવી રહ્યાં હતાં, એક લાખ જનના ઉંચાઈ, જગતમાં અભૂતપૂર્વ હતી, એનો દેખાવ ખૂબ જ મનહર હતા, એનાં લીલાં કુજાગર નંદનવનની એકાન્ત સુંદરતામાં તો
વર્ધમાન તપ મહામ્ય વાસન્તી પૂરેપૂરી ખીલી રહી હતી. છએ સિંહાસનની,
ઉપરનું પુસ્તક શેઠ શ્રી જેચંદભાઈ કેવળદાસભાઈ રચના અપૂર્વ હતી, નિષધ મુકયા પછી ૩૩૬૮૪
ભારતમાં ચાલતી દરેક વધમાનત૫ આંબેલ ખાતાની જન વિશાળ મહાવિદેહની પુન્યભૂમિ શરૂ થતી .
સંસ્થાને ભેટ આપવા ઇચ્છા ધરાવે છે. તે ભારતમાં હતી, આજે એ આનંદ મસ્ત બની રહ્યો હતો,
ચાલતી દરેક વર્ધમાનતપ બલ સંસ્થાએ તેમના એની છાતી ગજગજ ફુલતી હતી. અનંત યૌવના મહાવિદેહની પુસ્કલાવતી વિજય ઉપર આજે એ
-પુરા સરનામાં વહીવટકર્તાના નામ સાથે અમને ઉડી રહ્યો હતો, એનું સફેદ ગરૂડ પુંડરિગિણિ નગરી
લખી જણાવવા વિનંતિ છે. ઉપર આંટા મારી રહ્યું હતું. વર્ષોની એની તપથ ૯૦મી આંબલની ઓળી ચાલતી હોય તેમણે આજે ફલિત થતી હતી. એની સ્વપ્ન સૃષ્ટિનાં પણ તેમના નામ ઠેકાણુ લખી મોકલવા પાંચસો ધનુષ્ય ઉંચા માનવદેહો નજરે પડી રહ્યા
કલયાણું પ્રકાશન મંદિર હતાં. એની સામે જ પુંડરિગિણિ નગરીને રનમેય કેટ ઉગતા સૂર્યનાં કિરણોથી ઝળાંહળાં થઈ રહ્યો હતો.
વઢવાણ શહેર (સૌરાષ્ટ્ર)
