________________
પ૩૮ : શ્રી મહાવિદેહની મંગલ યાત્રા
શ્યામ વાદળો ઘટાટોપમાં એનું વાયુયાન અટવાઈ રહી. એણે એ તરફ જવા માંડયું, પણ અચાનક ગયું. વરસાદ શરુ થશે, અને અંધારૂં એટલું તો એનો પગ લપસી જવાથી એક મોટી ઉંડી ખીણ ધરું બની ગયું હતું, કે એને માર્ગદર્શકના પ્રકાશમાં તરફ એ ગબડી પડયો. જરાક જ ચૂક થતાં એ પણું સ્પષ્ટપણે કશું જ દેખી શકાતું ન હતું. મધ. જરૂર મોતને ભેટી ચૂકયો હોત, પણ એની સમય રાત વિતી ગઈ હતી. પ્રિયદર્શને વિમાનને વાદળથી સુચકતા અને ચપળતાથી એક મેટાં વડવૃક્ષનાં મૂળને પણ વધારે ઉંચે જવા ધાયું. પણ ત્યાંજ અધીરાઈ, એ તરત વળગી પડયો, એ બચી જવા પામ્યું. ઉકળાટ અને અંધકારમાં એનાથી કોન્ટ્રોલ સ્ટિકનો નીચે ખીણમાં પુષ્પોના ભારથી લચી જતી વેલડીઓમાં ભળતે ઉપયોગ થઇ ગયો. ભયંકર ધ્વનિ સાથે જ કાળની છઠ્ઠા જે એક મોટો ફણીધર સર્ષે ફાડા એનાં વિમાને, એક જમ્મર ઘમરી ખાધી અને ભારત જતો દેખાયો. સફેદ ગરૂડ નીચે સરતું દેખાયું.
સમય ઘણે વ્યતીત થઈ જવાથી થોડાંક તાજાં “ અરે પ્રભુ! હારી આશા અધુરી જ રહેવા ફળફુલ લઈ, પિતાના ગરૂડમાં બેસી ગયો, પ્રોપેલરના સજઈ છે કે શું ? એનાથી બોલી જવાયું. નીચે ફરવા સાથે ગરુડ હવામાં કુદકા લેતું આગળ ધસ્યું, ઉતરી જવું એને વધારે યોગ્ય જણાયું. વિ તના અનુક્રમે ઉત્તર ભરત લધુ હિમવંત પર્વત, હિમવતપ્રકાશમાં શૈતાઢય ઉપર એક મોટું મેદાન તેની ક્ષેત્ર, મહાહિમવંત પર્વત. હરિવર્ષ અને નિષધ પર્વત દષ્ટિએ આવ્યું. પુરતી કાર્યદક્ષતા અને નૈપુણ્યતાથી સુધી એનું વિમાન આવી ગયું. કોઈ કાળચક્રોથી એણે વિમાનને નીચે ઉતારી લીધું. ઠંડી એટલી તો ધ્યાનની તાળી લગાવી બેઠેલા ચાર જન ઉંચા સખ્ત હતી કે, ન પૂછો વાત. ત્યારે થર્મોમીટરનો નિષધની નૈસર્ગિક સૌંદયતાથી આકર્ષાઈ પ્રિયદર્શન પારો શૂન્યથીએ ખૂબ નીચે ઉતરી ગયા હતા. સાથે પર્વત ઉપરના એક વિશાળ મેદાનમાં ઉતર્યો. સફેદ જલના પ્રપાત રીતે ધોધમાર તેફાની વર્ષા શરૂ બરફ જેવી આરસની ઉંચી ભેખે, ગિરિ ચરણેથી થ, કડાકાઓથી આ બૈતાઢય ધણધણી ઉઠ, ઉતરતી સીતદાનદીના વાંકાચું છે રૂપેરી જળ પ્રવાહ, જંગલના ચિત્ર-વિચિત્ર પ્રાણીઓ દોડાદોડ કરી રહ્યાં વનરાજિની દુર્ભેદ ઘટાઓ, ખળખળ વહેતાં નિર્મળ હતાં, રાત્રિ હજી બાકી હોવાથી પ્રિયદર્શને વિમાનની જળનાં શીતળ ઝરણાં, ઘણી ઉંચાઈએથી પડતા અંદર જ થોડી નિદ્રા ખેંચી લેવી યોગ્ય માની, રાત્રી મહાન જળપ્રપાત, અને મખમલના ગાલિચા જેવો વ્યતિત થતાં વરસાદ કાંઈક ધીમો પડયો, મેઘઘટા લીલાછમ રસબસ ધરાતલ પ્રદેશ! કેટલો બધે સરસ ઓછી થતી ગઈ, અને દૂર ક્ષિતિજમાંથી સહસ્ત્ર દેખાવા કેટલી બધી ઉજવળતા હૃદયંગમ જીવંત રશ્મિનો ઝાંખો પ્રકાશ દેખાવા લાગ્યો. પ્રિયદર્શન રમ્યતા ! પૃથ્વીદેવીનાં આ પ્રાકૃતિક શોભનનું સાચું જાગી ઉઠય. વિમાનમાંથી એ બહાર આવ્યો, નગા- વર્ણન કઈ રીતે કરી શકાય? ધિરાજ શૈતાયની સૌંદયલીલા અને પૃથ્વી નિષધની રમણિયતાનું પાન કરતા પ્રિયદર્શન, દેવીને નયન મનોહર લીલોછમ પ્રદેશ નિરખી એનાં તિગિ૭ સરોવર પાસે આવી લાગ્યો. સરોવરમાં હૃદય મહાસાગરમાં સહસા ઉત્સાહનાં પ્રચંડ મોજા સેંકડો સહસ્ત્ર પદ્દો ઉગી નીકળવાથી જણે સ્મિત ઉછળવાં લાગ્યાં જરા દૂર વિદ્યાધરનાં નગરોની હાસ્યથી એ સૌને બોલાવી રહ્યાં હતાં. અંદર રાજભવ્ય પર્વત શ્રેણીઓ નજરે પડી. વિધાધરો એ હંસ પક્ષીઓ સ્વછંદ કમલ વિહાર માણી રહ્યાં આય વતની પ્રાચીન પ્રજા છે. આ સંસ્કૃતિનાં હતાં, એક સ્થળે બગલા, કાજિયાં અને ફલેમિંગોએ એ હમેશના રક્ષકો છે, અને મૈતાઢય એ તે ભારત સરોવર ખળભળાવી મૂકયું હતું, ઉપર દાંપત્યધર્મની દેશનું ધ્યાન-નિતિન. પ્રિયદર્શનને દૂરબીનમાંથી પ્રેમ-ગાથા રચતાં સારસ–જેડલાંઓ ઉડી રહ્યાં સવર્ણ કળશથી ઝળાંઝળાં થઇ રહેલ, ગગન હતાં, બહાર ઉગેલાં ચંપકપુષ્પોની મધુરી સૌરભથી તાદિના રાજમલ સમી ઇમારતે સ્પષ્ટ દેખાઈ સરોવરનાં જળ હેંકી રહ્યાં હતાં, લીલી કુંજગાર
