________________
કલ્યાણ ઃ ફેબ્રુઆરી ૧૯૬૨ : ૯૯ આથી પિતાની જાત (self) ને ઓળખવું, મુઝાઈ જાય છે. બાવરે પણ બની જાય-છતાં, એમાં સ્થિત થવું અને એમય બની જવું જે એ વૈર્ય અને હિંમત રાખી આગળ વધે તે આપણું દયેય છે, આપણા જીવનની છે તે ધીમે-ધીમે એનું ચિત્ત એકાગ્ર oneએ સાર્થકતા છે. આ self-Discovery સ્વ- Pointed બનવા લાગે છે, બાહ્ય પદાર્થો અને પ્રાપ્તિના, મજુ, બે સાધન છે(૧) આપણે વિષયે પ્રત્યેની એની આસક્તિ Attachment આ પણ જાતને વારંવાર “હું કેણ છું? અથવા ઘટતી જાય છે અને Intro version-અંતરમુખતા હું શું ?' એ ભરત મહારાજાને પ્રશ્ન પૂછીને વધતી જાય છે. એનામાં સહજજ્ઞાન પ્રગટે છે પ્રકાશિત કરી શકીએ છીએ. આ પ્રશ્ન પૂછતા કે જેના પ્રકાશમાં એને દેખાવા લાગે છે કે એ આપણા સાચાં સ્વરૂપ વિષેની આપણી ભ્રમણ એ શરીર-બુદ્ધિ-મનથી કોઈ પર તત્ત્વ છે. #le is -Fallacies ધીમે-ધીમે નાશ પામવા માંડે છે not Body-Intellect-Mind, but something અને આપણું સાચું સ્વરૂપ બહાર આવવા લાગે છે. above and beyond them, એને એ પણ આ પ્રશ્ન જ્યારે આપણા ઊંડાણમાં, ને અતિ સમજાવા લાગે છે કે એ જગતથી જુદો નથી ઊંડાણમાં, પ્રવેશ કરે છે ત્યારે આપણને પ્રતીતિ પણ એક છે, અંદરથી એના અને અન્ય વચ્ચે થવા લાગે છે કેઃ “શિહેશુદ્ધહે.. સિદ્ધોઈ અભેદતા રહેલી છે. એ દરેકમાં, પ્રત્યેક જીવનમાં
શાશ્વતહે..અજહં. અમરોહે.અચલે હે પિતાને અને પિતામાં પ્રત્યેકને, જીવ માત્રને, ......... એ ગેહં..અનહં.....જિનેહ.. જેતો થાય છે. આપણામાં પntatliomable બદ્ધો.... સહ..... .... ..........” depth-અગાધ ઊંડાણ રહેલ છે. સાધક જેમ આનંદઘનજી જેવા મહાત્મા ત્યારે બોલી ઉઠે છે. જેમ પોતાના અંતરમાં ઊંડે ઉતરતો જાય છે
અહો! અહે! હુ મુજને કહું, ન મુજ તેમ તેમ એને વિશેષને વિશેષ પ્રવેશ Infinite નમે મુજ રે” અને ચિદાનંદની જેવા અવધુત અનંતમાં થતું જાય છે અને એના બંધનોથી યેગી ત્યારે જ ગાતા હશે :
એ છૂટવા માંડે છે, એની સીમાઓ તૂટવા લાગે અવધુ વહ ભેગી માને,
છે, એને અધિકાર પ્રકાશમાં અને એની અદિ
વ્યતા દિવ્યતામાં પલટતી જાય છે. એને અનેક જે હમ કે સળગત જાને;
પ્રકારના દિવ્ય દર્શન (Visions) પણ થાય બ્રહ્મા વિષ્ણુ મહેસર હમ હી,
છે, આત્મ-પ્રાગટય સાથો સાથ એનામાં કેટલીક હમ કે ઇસર માને. ૧
ગિક સિધિઓ પણ પ્રગટવા લાગે છે પણ ચકી બેલ વાસુદેવ હમ હી,
આ દશને અને સિદ્ધિઓ એ સાધનાનું લક્ષ સબ જગ હમ કે જાને,
નથી અને એ આવે કે ન આવે એની ચિંતા હમ સે ન્યારા નહિ કઈ જગ મેં,
સાચે સાધક કરતો નથી. એનું લક્ષ આત્મજગ પરિમિત હમ માને. - સિદ્ધિ છે, સિદ્ધવની પ્રાપ્તિ છે, અનંતજ્ઞાન અજરામર અકલંક્તા હમ હી,
અને અવ્યાબાધ આનંદમાં પરિણમન છે. શિવલાસી- જે માને; પણ આ માર્ગમાં સાધકે જે સફળ થવું નિધિ ચારિત જ્ઞાનાનંદ ભેગી, હેય તે એક બાબત ખાસ ધ્યાન રાખવાની
ચિદ્દઘન નામ જે માને, ૩ હોય છે–બહેન, આ એક અતિ મહત્વની જુ, સાધક જ્યારે આ પ્રશ્ન પિતાને પૂછે બાબત છે અને એના પ્રતિ દુર્લક્ષ કરતાં અનેક છે ત્યારે એનામાં અનેક પ્રકારના તરંગો ને સાધકો વચ્ચે જ રહી જાય છે, ભ્રમણામાં રાચતા વિચાર-વિકો ઊભા થાય છે, એ ઘણી વખત રહે છે. “સોહં' અહં બ્રહ્માસ્મિ, “હ
