________________
ધન્ય સમર્પણ
_શ્રી કાંતિલાલ . ત્રિવેદી, રાજન આપની આજ્ઞા મુજબ હાજર કર્યા છે.” “જે કામ માટે બોલાવ્યા છે તેજ વાત હું કરી “આવવા ઘો”
રહ્યો છું,' અજયપાળ સિંહની ગર્જનાથી તાડુક. સિંહાસન ઉપર બેઠેલો અજયપાળ ગુસ્સામાં બેલ્યો. “તે ફરમાવે આપને મારું શું કામ છે ? મારી
" પાસે ધર્મ સિવાય કાંઈજ હેતું નથી ને આપને ધર્મ ધર્મલાભ રાજન ! :
જોઈ નથી, તે બીજું શું કામ છે?” | વેત વસ્ત્રમાં સજ્જ થયેલ શ્રી હેમચંદ્રસૂરીશ્વરજી. ના મહાપ્રતાપી શિષ્ય આર્શીવચન સાથે રાજસભામાં
વાતની શરૂઆત ઉપરથી જ આચાર્યશ્રી સમયની દાખલ થયા અને સર્વે સભાજનનાં મુખ જતાં. ભયંકરતા પામી ગયા છતાં એજ નિર્ભયતાથી બોલી
' અજાણતાં પણ અજયપાળથી વિમુખ બની આવનાર રહ્યા હતા. વ્યક્તિ તરફ આકર્ષાયાં અને કઈ કાંઈ પણ વિચાર “આ વિધાન એવા બાલચંદ્રમુનિને આચાર્ય કરે તે પહેલાં જ અપાળને ગુસ્સો ઠલવાયો. પદવી આપ !' અજયપાળ આજ્ઞા ફરમાવતાં બોલ્યો,
મહારાજ મને તમારા ધર્મલાભનું કાંઈ જ પ્રવે- રાજન ! એ મુનિ વિદ્વાન છે કે મુખ, આચાર્ય જન નથી. ભલે મને અધર્મલાભ થાઓ કે જેથી ભો- પદવીને યોગ્ય છે કે નહિ, તે નકકી કરવાનું કામ ભવે હું જૈનધર્મનું નિકંદન કાઢી નાંખીને મારા આપનું નથી, એ કામ તે ગુરૂદેવ શ્રી હેમચંદ્રાઆત્માને શાંતિ પમાડું.'
. ચાર્યજીનું હતું કે તેઓશ્રી નક્કી કરી ગયા છે, કે અજયપાળે વાતની શરૂઆત કરવા માટે પીઠીક એ બાબતમાં શું કરવું, તેમને આચાર્ય પદવી આપતૈયાર કરી.
વાની ગુરૂઆશા નથી.” - “રાજન ! જૈનધર્મને નાશ કઈ કરી શક્યું નથી એ બાબતમાં શું કરવું ને શું ન કરવું, એને ને કેદ કરી શકશે પણ નહિ. ભલે આપ સત્તાધીશ
- નિર્ણય મારી મરજી મુજબ જે જોઈએ. હેમચંદ્રહેવાથી એમ માનતા હો કે હું ધારું તે કરી શકું
ચાર્યો મુખઈ કરી એટલે શું મારે તે નિભાવી લેવી?” તેમ છું, પણ તે વ્યાજબી નથી. શું આપના દેહને આપ ઈંદ્ર જેવો નિરોગી બનાવી શકો છો? આપના " “રાજન ? તમે મારું અપમાન કરી શકે છે, મૃત્યુને આપ રોકી શકો છો? દરેક મનુષ્યને આપ મારા ગુરૂજીનું નહિ, એમની આજ્ઞા એજ અમારું આપના વિચારના બનાવી શકે છે ?
જીવન છે'. . “હા, હા, જરૂર કરી શકું છું, ધનથી બને તે ધનથી, અત્યાર સુધી સમતાના સાગર સમા દેખાતા નહિતો સત્તાથી તે ખરૂં જ !'
આચાર્યશ્રી ગુરૂજીના અપમાનને સહન કરવા જરાપણ - અજયપાળની આંખમાંથી જાણે લોહીની ધારા તૈયાર ન હતા. હમણુજ વહેશે, એવી જેનારાને ભીતી લાગવા માંડી : એટલે શું તમે મારી આજ્ઞા માનવા તૈયાર પણ આચાર્ય એજ પરમશાંતિથી ઉભા હતા ને નથી ?' એજ શાંતિથી બોલી રહ્યા હતા.
“ના, બીલકુલ નહિ.” આચાર્ય બેલ્યા. - ના. ના તમે કાંઈજ કરી શકતા નથી. જે એમ પરિણામની ખબર છે ?' અજયપાળ બોલ્યો. હતા તે તમે આખી પૃથ્વીના ધણુ થઈ બેઠા હેત, ' હા, બરાબર ખબર છે, રાજન, અમે ઘર મુકયું, ખેર! જવા દો એ બધી વાત, પણ આપે મને કોઈ સગાં તજ્યાં, ધન અને વૈભવ તજે, સુખ અને દીવસ નહિ ને આજે કેમ બોલાવ્યું છે ?' , સાહ્યબી તજ્યાં, હવે અમારે પરિણામની દરકાર કેમ 1. સૂરિજીના મુખમાંથી જાણે શાંતિનાં ઝરણું વહી હોઇ શકે ? હવે બાકી રહ્યું આ નાશવંતુ શરીર તે ' રહ્યાં હતાં.
જે જીવંત હશે તે ધર્મની સાધના કરશે ને નાશ
