________________
: ૧૬૦ :
અષાડ જે ત્યાગી મહાત્માએ આહાર અલ્પ હસતે વદને વધાવી લેવાની તાકાત હોય તે લે છે તેમને પ્રમાદ થતો નથી, શરીર મરડવું એની વીરતા જીવનને અજવાળનારી બને છે. પડતું નથી, આળસ ખાવી પડતી નથી, સી, ધન, વૈભવથી કયારે ખસીયે, મુનિતેવાઓ ધીરેધીરે તપશ્ચર્યાપ્રેમી બને છે અને વરના ચરણ કમલમાં ક્યારે વસીયે, અને આગળ વધતાં વધતાં સ્કંધકજી મહષિ જેવા ત્યાગાથે કમ્મરને ક્યારે કરીયે, આવી ઉમદા તપસ્વી થઈ શકે છે.
• ભાવના નિર્ભાગ્યશેખરને કયાંથી આવે ? માસક્ષમણ કરે એથી લોકે “ધન્ય છે સરકારના વોરંટથી હજી છુટાય, હજી ધન્ય છે” એમ કહે, ત્યાં જે મન ઠેકાણે એને દૂર ઠેલાય, પણ કર્મના વોરંટથી કેઈથી ન રહે તો પિતાને પતે તપસ્વી હવાને છુટી શકાતું નથી. કર્મના વોરંટને તો ધર્મઘમંડ આવી જાય.
થી જ દૂર ઠેલી શકાય છે. તમામ રમખાણેનું મૂલ આહાર છે, એ ગમે તેવા પાપી જીવનમાં પણ જ્યારે ટળે તે જ શાનિત મળે.
ક્ષમાદેવી આવી વસે છે, ત્યારે તેને પાપપુંજ સંતાપ માત્ર પાપને આભારી છે. નષ્ટભ્રષ્ટ થઈ જાય છે અને ધિક્કારને પાત્ર
મેળવેલા મેંઘા માનવ દેહને ગંદા વિષ- વ્યક્તિ, આદરણીય અને આરાધ્ય બને છે. ચેની માટીમાં જ રગદળનાર જે મૂખ ખમાવવામાં ઉદાયન જેવા થવાય તે શીમણિ બીજે કેણ હોય?
આવતી કાલે આપણે ઉદય છે. ધર્મની ટેક ગુમાવનારાઓ, ધર્મમર્યાદાઓ તોડનારાએ દુન્યવી ક્ષેત્રમાં ગમે તેવા મહાન
જૈન ભંડારે માટે મનાતા હોય, તેપણું અવિવેકી છે.
પ્રતે ઉપર રાખવા માટે પાટલીઓ અમારે આહાર છેડે, કમી કરે, ન છૂટે તે ત્યાંથી લેટબંધ મળશે. ૧૦૦ ના રૂા. ૬-૦-૦ તેનું લૌલુપ્ય છોડે. કુરગડુ મુનિએ લીલુખને કપડા [ છીંટ] ઉપરની પાટલીએ ૧૦૦ ત્યાગ કર્યો તે કેવલજ્ઞાન પામ્યા.
ના રૂા. ૨૫-૦-૦ તપમાં વિવેક રાખતાં તથા પારણે પરિ. સામટી લેનારને જ્ઞાન ભંડાર વગેરેનું નામ મિતતા રાખતાં શીખો.
છાપી આપવામાં આવશે. ભીડ હેય ત્યાંસુધીજ કાંઈક રાંક, પછી હસ્તલેખીત પ્રતો અને જુની કારીગરીવાળી પાછા વળી ફાંકડા રાજા.
વસ્તુઓ ખરીદીએ છીએ અને વેચીએ છીએ. સજ્જન મનુષ્યો પોતાની બુદ્ધિ ચાતુર્યને કાગળ, પ્રેસ લાઈન તેમજ બ્લેક માટે ઉપગ ભલા આદમીને બચાવવા માટે કરે છે. પણ પૂછો. - જે વીર પિતાની વીર હાકથી હજારેને ૧ મહેતા નાગરદાસ પ્રાગજીભાઈ કપાવી શકે, રંગ ચઢે ત્યારે ભલભલા દ્ધાને ડેશીવાડાની પોળ સામે-અમદાવાદપણ નમાવે. આ કેટીનો વીર ક્ષમારૂપ ભૂષ- ૨ સંઘવી મુળજીભાઇ ઝવેરચંદ
ણને ધારણ કરી શકે. હજારેને કંપાવવાની ને - શક્તિ ધરાવનાર વીરમાં જે હજારેના કંપને
જૈન બુકસેલર–પાલીતાણા.
